Дэфібратар

Дэфібратар або дэфібрэр^[1] — дрэваапрацоўчая прылада для атрымання драўнянай масы на цэлюлозна-папяровай вытворчасці або на вытворчасці драўняна-валакністых пліт.

У 1931 годзе шведскі інжынер Арнэ Асплунд аформіў патэнт на метад дэфібрацыі драўняных трэсак, які меў прадугледжваў папярэднюю апрацоўку сыравіны парай і потым драбненне абразіўнымі дыскамі. Метад быў ім рэалізаваны ў прыладзе, якую Асплунд назваў дэфібратарам. Пасля ён заснаваў кампанію Defibrator AB, якая спецыялізавалася на вырабе адпаведнага абсталявання.