Жазеф Ланьель

Жазеф Эжэн Анры Ланьель (фр.: Joseph Eugène Henry Laniel; 12 кастрычніка 1889, Вімуцье — 8 красавіка 1975, Парыж) — французскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, Прэм’ер-міністр Францыі з 28 чэрвеня 1953 па 19 чэрвеня 1954 года.

Жазеф Ланьель
фр.: Joseph Laniel
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 28 чэрвеня 1953 — 18 чэрвеня 1954
Папярэднік	Рэнэ Мэер
Пераемнік	П’ер Мендэс-Франс
Нараджэнне	12 кастрычніка 1889(1889-10-12)[1][2][…] Вімуцье[d], дэпартамент Орн, рэгіён Ніжняя Нармандыя, Францыя[3]
Смерць	8 красавіка 1975(1975-04-08)[1][4][…] (85 гадоў) XVI акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3]
Месца пахавання	Капліца-пахавальня сям'і Ланьель[d]
Імя пры нараджэнні	фр.: Joseph Eugène Henry Laniel[3]
Партыя	Republican Centre[d] Дэмакратычны альянс[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Падчас Другой сусветнай вайны далучыўся да французскага Супраціву і падтрымліваў барацьбу супраць нацысцкай акупацыі. Пасля вайны ён адыграў значную ролю ў французскай палітыцы, выступаючы за стабільнасць і развіццё кансерватыўных каштоўнасцяў — быў вядомым палітыкам кансерватыўнага напрамку. Удзельнічаў у палітычным жыцці Францыі як член правацэнтрысцкіх партый, а таксама займаў важныя дзяржаўныя пасады.

28 чэрвеня 1953 года стаў прэм’ер-міністрам Францыі. Яго ўрад дзейнічаў у перыяд глыбокага палітычнага і эканамічнага крызісу, калі Францыя сутыкалася з праблемамі пасляваеннага аднаўлення і дэкаланізацыі.

Галоўнай праблемай яго кіравання была вайна ў Індакітаі (1946–1954). Французскія войскі вялі жорсткія баі супраць паўстанцаў, і сітуацыя стала крытычнай пасля паражэння ў траўні 1954 года. Гэта параза стала адной з прычын, чаму ўрад быў змушаны пайсці ў адстаўку 19 чэрвеня 1954 года. Яго пераемнікам стаў П’ер Мендэс-Франс, які ўзяў на сябе задачу заканчэння вайны.

Пасля сыходу з пасады прэм’ер-міністра заставаўся ўплывовай фігурай у французскай палітыцы, хоць ужо не займаў ключавых пасад.