Жаробычы

Жаро́бычы — былая вёска ў Беларусі, цяпер частка вёскі Слабада, Сіроцінскі сельсавет, Шумілінскі раён, Віцебская вобласць.

Вёска Жаробычы Краіна Беларусь Вобласць Віцебская Раён Шумілінскі Сельсавет Сіроцінскі Каардынаты 55°19′ пн. ш. 29°45′ у. д.HGЯO Першая згадка 1563 Жаробычы Жаробычы

Назва

У 1939 годзе вёска аб'яднана з вёскай Слабада, у сувязі з чым, сустракалася назва і Слабада-Жаробычы^[1][2][3][4].

Гісторыя

Вядомыя паводле рукапісных гістарычных крыніц з 1563 года. Паводле Слоўніка геаграфічнага Каралеўства Польскага і іншых краёў славянскіх (1895)^[5], Жаробычы ўваходзілі ў склад Віцебскага павета. Вёска знаходзілася за 48 вёрст ад Віцебска. Тут дзейнічала царква Святога Ільі. Цэнтр маёнтка Жаробычы, уладання Косавых, з 652 дзесяцінамі зямлі.

Жаробычы ўваходзілі ў склад аднайменнай воласці, адміністрацыя (валасная ўправа) якой размяшчалася ў вёсцы Грэбніца Сяранская. Жаробыцкая воласць знаходзілася ў заходняй частцы Віцебскага павета. На поўначы межавала з Лосвідскай, на захадзе — з Храповіцкай, на паўднёвым усходзе — з Мышкаўскай, на поўдні — з Старасельскай воласцямі, на захадзе — з Ловажскай воласцю Полацкага павета. У склад воласці ўваходзіла 135 населеных пунктаў. Тут мелася 950 сялянскіх дамоў (апроч таго, 175 дамоў належалі іншым станам), у якіх пражывала 5638 сялян. На 1906 год існавалі маёнтак і сяло Жаробычы^[6].

Жаробычы ўваходзілі ў склад і з'яўляліся цэнтрам Жаробыцкага сельсавета.

Славутасці

• Царква Святога прарока Ільі

Вядомыя ўраджэнцы

• Сільвестр Косаў (канец XVI ст. — 1657) — мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі.

Зноскі

1. Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года.. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1947. — 300 с. — 10 000 экз. С. 87
2. Слабада-Жаробычы(недаступная спасылка)
3. Крыніцы народжаны жыць, а паданні — захоўваць гісторыю(недаступная спасылка) // Рэспубліка
4. Праз 67 гадоў дачка знайшла магілу бацькі, загінулага пры вызваленні Шумілінскага раёна (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 23 верасня 2012.
5. Žerobycze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. S. 786.
6. Жаробычы на Radzima.net