Віцебскі павет (Расійская імперыя)

Ві́цебскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў і БССР, існавала ў 1772—1924. Знаходзіўся на паўднёвым усходзе Віцебскай губерні. Цэнтр — Віцебск.

Віцебскі павет
Герб
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Віцебская губерня
Адміністрацыйны цэнтр	горад Віцебск| Віцебск
Дата ўтварэння	1772
Насельніцтва	177,4 тыс. (1 897)
Плошча	3,3 тыс. км²

Гісторыя

Віцебскі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 г. пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 г. павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 г. — намесніцтва). У 1796 г. павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 г. — да Віцебскай.

У сакавіку 1924 г. у сувязі са скасаваннем Віцебскай губерні павет быў перададзены ў прамое падпарадкаванне Беларускай ССР і ў ліпені таго ж года скасаваны.

Насельніцтва

Па дадзеных перапісу 1897 ў павеце пражывала 177,4 тыс. чал.^[1] У тым ліку беларусаў — 51,1 %; яўрэяў — 22,3 %; рускіх — 20,1 %; палякаў — 3,2 %; латышоў — 2,2 %. У павятовым горадзе Віцебску пражывала 65 871 чал., у заштатным Суражы — 2 731 чал.

Адміністрацыйны падзел

У 1866 г. павет падзяляўся на 15 валасцей ^[2]:

• Бабініцкая
• Веляшковіцкая
• Вымнянская
• Вярхоўская
• Жарэбыцкая
• Каралёўская
• Курынская
• Лескавіцкая
• Лосвідская
• Мішкаўская
• Старасельская
• Сялюцкая
• Храпавіцкая
• Шчэрбінская
• Янавіцкая

Ураднікі павета

• Віцебскія павятовыя маршалкі

Зноскі

1. Даныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на «Демоскоп Weekly»
2. Віцебскі павет на Radzima.net