Жорж Санд

Жорж Санд (фр.: George Sand, сапраўднае імя фр.: Amandine Aurore Lucile Dupin — Амандзіна Аўрора Люсіль Дзюпэн; 1 ліпеня 1804, Парыж — 8 чэрвеня 1876) — французская пісьменніца-празаік .

Жорж Санд
фр.: George Sand
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Амандзіна Аўрора Люсіль Дзюпэн
Псеўданімы	George Sand[1]
Дата нараджэння	1 ліпеня 1804(1804-07-01)[2][3][…]
Месца нараджэння	former 6th arrondissement of Paris[d], Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[1]
Дата смерці	8 чэрвеня 1876(1876-06-08)[3][4][…] (71 год)
Месца смерці	Наан-Вік[d], дэпартамент Эндр[3][5][…]
Пахаванне	Наан-Вік[d]
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Maurice Dupin de Francueil[d][6]
Маці	Sophie Victoire Delaborde[d][6]
Муж	Казімір Дзюпэн[d]
Дзеці	Марыс Санд[d] і Solange Dudevant-Sand[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, журналістка, гаспадыня літаратурнага салону, драматург, раманіст, аўтар дзённіка, актывіст за права жанчын, лібрэтыст, кампазітарка, аўтар
Кірунак	рамантызм
Мова твораў	французская
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфічныя звесткі

Вучылася ў англійскім каталіцкім манастыры ў Парыжы. Аўтар раманаў, апавяданняў, п'ес і публіцыстычных тэкстаў. Яна не толькі прымае мужчынскі псеўданім, але пачынае з'яўляцца на публіцы ў мужчынскім адзенні. Сярод любімых мужчын Жорж Санд вылучаюцца кампазітары Франц Ліст і Фрыдэрык Шапен (14-гадовыя адносіны, апісаныя ў кнізе «Зіма на Маёрцы») і пісьменнікі Альфрэд дэ Мюсэ і Праспер Мерымэ. Вядома і шырокая перапіска з Густавам Флаберам.

Творчасць

Дэбютавала псіхалагічным раманам «Індыяна» (1832), у якім тэма жаночай эмансіпацыі цесна звязана з праблемай свабоды чалавека. У раманах «Валянціна» (1832), «Лелія» (1833), «Жак» (1834) у традыцыях байранізму і «нястрымнага рамантызму» абвясціла індывідуалістычны бунт як адзіны шлях у абнаўленні грамадства. На мяжы 1830-40-х г. захапілася ідэямі ўтапічнага і хрысціянскага сацыялізму. Аўтар сацыяльных раманаў «Мапра» (1837), «Вандроўны падмайстар» (1840), «Арас» (1841), «Млынар з Анжыбо» (1845), «Грэх пана Антуана» (1847), дылогіі «Кансуэла» (1842-43) і «Графіня Рудальштат» (1843-44). Дэмакратычныя погляды Жорж Санд выявіліся ў цыкле вясковых аповесцей («Чортава лужына», 1846; «Франсуа-знайдыш», 1847-48; «Маленькая Фадэта», 1848-49). Удзельніца рэвалюцыі 1848, пасля перамогі рэакцыі адышла ад палітыкі. Аўтар мемуараў «Гісторыя майго жыцця» (1854-55), шматлікіх раманаў, у т.л. «Снегавік» (1858), «Апошняе каханне» (1867) і інш. Аповесць «Франсія» (1872) пра гістарычныя падзеі 1812-14.

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 24 чэрвеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. F. S. Sand, George // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 24. — P. 131–135.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23386413'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q867541'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5607942'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16861781'></a>
3. Санд // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 6. — С. 641–644.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4239850'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a>
4. George Sand

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
5. http://www.timelines.ws/countries/FRANCE_D.HTML
6. Gallica — 1997. Праверана 24 чэрвеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1492436'></a>