Жорж Сіменон

Жорж Жозэ Крысціян Сіменон (фр. Georges Joseph Christian Simenon, 13 лютага 1903, Льеж, Бельгія — 4 верасня 1989, Лазана, Швейцарыя) — франкамоўны пісьменнік бельгійскага паходжання, адзін з самых знакамітых у свеце прадстаўнікоў дэтэктыўнага жанру ў літаратуры, найбольш вядомы сваёй серыяй дэтэктыўных празаічных твораў пра паліцэйскім камісара Мегрэ.

Жорж Сіменон
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Georges Joseph Christian Simenon
Псеўданімы	Aramis, Bobette, Christian Brulls, Georges Caraman, J.-K. Charles, Germain d’Antibes, Jacques Dersonne, Georges d'Isly, La Déshabilleuse, Luc Dorsan, Jean Dorsage, Jean Dossage, Jean du Perry, Gemis, Gom Gut, Kim, Georges-Martin-Georges, Miquette, Misti, Pan, Maurice Pertuis, Plick et Plock, Poum et Zette, Sandor, G. Sim, Jean Sandor, Georges Sim, Georges Simm, Le Vieux Suiveur, Gaston Vialis, Gaston Viallis, G. Vialio, G. Violis і G. Legros Jaques
Дата нараджэння	13 лютага 1903(1903-02-13)[1][2][…]
Месца нараджэння	Льеж, Бельгія[3]
Дата смерці	4 верасня 1989(1989-09-04)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца смерці	Лазана, Швейцарыя[4]
Грамадзянства	Бельгія
Жонка	Régine Renchon[d] і Denyse Ouimet[d]
Дзеці	Marc Simenon[d], Pierre Simenon[d] і Marie-Jo Simenon[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, раманіст, журналіст, фатограф
Гады творчасці	1919 — 1981
Жанр	дэтэктыў
Мова твораў	французская
Грамадская дзейнасць
Член у	Каралеўская акадэмія французскай мовы і літаратуры[d] (4 верасня 1989)[5] ордэн Ганаровага легіёна[6]
Прэміі	The Grand Master[d] (1966)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфічныя звесткі

3 1922 жыў у Францыі, з 1955 — у Швейцарыі. Падарожнічаў па Еўропе і Афрыцы, займаўся журналістыкай.

Творчасць

Друкаваўся з 1919. Славу прынеслі дэтэктыўныя раманы з сусветна вядомым героем камісарам Мегрэ: «Запіскі Мегрэ» (1950), «Мегрэ падарожнічае» (1958), «Мегрэ і бадзяга» (1963), «Мегрэ сумняваецца» (1968), «Мегрэ і мсье Шарль» (1972) і інш. У сацыяльна-псіхалагічных раманах «Дом на канале» (1933), «Негрыцянскі квартал» (1935), «Бруд на снезе» (1948), «Браты Рыко» (1952), «Сын» (1957), «Прэзідэнт» (1958), «Турма» (1968), «I ўсё ж такі арэшнік зелянее» (1969) і інш. выкрываў расізм і галечу, каланіялізм і фашызм. Яго проза адметная ўважлівым стаўленнем да дэталі, дакладнай матывацыяй паводзін персанажаў, іх моўнай індывідуалізацыяй, псіхалагізмам у спалучэнні з займальнай інтрыгай і сюжэтным дынамізмам. Аўтар цыкла ўспамінаў «Я дыктую» (т. 1—21, 1975—81), літаратурна-крытычных прац, аўтабіяграфічных кніг, аповесцей і апавяданняў.

Некаторыя яго творы экранізаваны. На беларускую мову асобныя творы Ж. Сіменона пераклалі Ніна Мацяш, Алесь Асташонак.

Пераклады на беларускую мову

• Алесь Асташонак
  • Жорж Сіменон «Порт туманоў» («Сучасны замежны дэтэктыў», 1988)
  • Жорж Сіменон «Пад страхам смерці» (часопіс «Беларусь», 1988),
  • Жорж Сіменон «Дзяўчына і бясхвостыя парсючкі» («Далягляды», 1989)
• Ніна Мацяш
  • Першая справа Мегрэ: Раман: Для стар.шк.узросту / Пер.з фр. Н. Мацяш. — Мінск: Юнацтва, 1982. — 167с., 4л.іл.

Зноскі

1. Georges Simenon // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Georges Simenon // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q31964'></a>
3. Сименон Жорж // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118614401 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
5. http://www.arllfb.be/composition/successions.html Праверана 31 кастрычніка 2015.
6. https://academieroyale.be/Academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2106.pdf