Заяц (сузор’е)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Заяц (значэнні).

Заяц (лац.: Lepus) — сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, адно з 88 сузор’яў дзейнай наменклатуры IAU (1930).

Лацінская назва	(у р. скл.: Leporis)
Скарачэнне	Lep
Плошча	290,3 кв. градусаў (0,704%)
Колькасць зорак, ярчэйшых за m+6,5 (паводле каталога Гіпарха)	73
Назіраецца ў шыротах:	62°Пн – 90°Пд (цалкам) 79°Пн – 62°Пн (часткова)

Паходжанне назвы IAU: адно са старажытнагрэчаскіх сузор’яў, якія пералічыў Пталемей.

Характэрныя аб’екты

• Арнеб (α Lep) — самая яркая зорка сузор’я.
• ζ Зайца (ζ Lep) — зорка з незвычайна цёплым пылавым дыскам і масіўным поясам астэроідаў.
• HD 33142 — зорка, у якой у 2011 годзе адкрылі планету.
• R Зайца — адна з самых характэрных чырвоных зорак неба, названая астраномам Джонам Хайндам «Малінавай зоркай».
• T Зайца — зорка, якая пашыраецца і сціскаецца з перыядам 368 сутак. Пасля кожнага максімуму яна губляе масу, роўную масе Зямлі.
• М79 — шаравое скопішча.
• IC 418 — невялікая планетарная туманнасць.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).