Калос Нерона

Калос Нерона — велічэзная бронзавая статуя, якую імператар Нерон устанавіў у вестыбюлі Залатога дому Нерона, яго палацавай рэзідэнцыі ў Палаціне^[1]. Статуя была спраектавана грэчаскім архітэктарам Зенадорам і дасягала 100—120 рымскіх футаў (37 м.) у вышыню (у залежнасці ад месца адкуль глядзець). Аднак, Пліній Старэйшы мяркуе, што статуя была зроблена з мармуру^[2].

Карціна Лоўрэнса Альма-Тадэмы «Скульптар у антычным Рыме» (1877) ілюструе працу над калосам Нерона

Размяшчэнне статуі (пазначана чырвоным пунктам) на карце Рыма.

Пасля кіравання Нерона, імператар Веспасіян пераназваў яе ў статую бога сонца Геліяса (лац.: Colossus Solis), з-за сваёй непрыязнасці да Нерона. Імператар Адрыян заклаў каменны падмурак каля Калізея і перамясціў на яе статую^[3]. Комад рэканструяваў статую ў сваю ўласную, але пасля яго смерці яна была адноўлена.

Абліцаваныя цэглай рэшткі каменнага пастамента, першапачаткова абліцаванага мармурам, прыбралі ў 1936 годзе^[4]. Шматлікія эксперты перакананы, што назва Калізея пайшла менавіта ад гэтай статуі^[5].

Зноскі

1. Згадана ў Suetonius, «Nero» 31; Pliny’s Natural History XXXIV.45.
2. Nero’s Colossus Архівавана 26 чэрвеня 2010.
3. Augustan History, «Hadrian» 19.
4. Nash, Ernest. 1961. Pictorial Dictionary of Ancient Rome, Volume 1. (New York: Frederick A. Praeger) p 268.
5. Platner, Samuel Ball; Ashby, Thomas. Colossus_Neronis (англ.). A Topographical Dictionary of Ancient Rome. Bill Thayer’s Web Site.