Калючая ружа

Калючая ружа — опера кампазітара Ю. У. Семянякі пастаўленая на лібрэта А. Бачылы ў 1960 годзе пад кіраўніцтвам дырыжора В. Д. Рутэра  (руск.). Першая нацыянальная камічная опера^[1].

Калючая ружа
Жанр	камічная опера
Аўтар	лібрэта А. Бачыла
Кампазітар	Ю. У. Семяняка
Дырыжор	Алесь Бачыла
Краіна	БССР
Мова	беларуская
Год	1960

Апісанне

«Калючая ружа» стала першай у Беларусі операй на сюжэт з сучаснага жыцця: пра студэнтаў, іх дружбу і каханне, расчараванні і надзеі^[2]. У оперы выявіўся меладычны дар кампазітара, дакладнасць музычных характарыстык^[2].

Акцёры

• Лявон Бурак — А. М. Саўчанка
• Святлана — Т. І. Шымко (першая выканаўца)^[3], І. С. Шыкунова^[4]
• Мальвіна — Л. І. Галушкіна^[5]
• Андрэй — В. І. Глушакоў (першы выканаўца)^[6][7]
• Ірына — Т. М. Ніжнікава (першая выканаўца), Л. І. Златава^[8]
• Рагнеда Янаўна — С. Ю. Друкер
• Тарас — В. М. Чарнабаеў^[9]

Водгукі

Т. М. Ніжнікава іграла роль Ірыны вельмі энергічна. Гэтая партыя пісалася спецыяльна для яе. А ў чымсьці нават і «спісвалася» з характару спявачкі, якая ніколі не «плакалася», а дзейнічала, «падбухторваючы» сваёй энергіяй астатніх^[10].

Часопіс «Советская музыка» сведчыў^[10]:

Абаяльная Ірына ў выкананні Т. Ніжнікавай. Вялікая музычнасць, чысціня інтанавання, высокая вакальная культура ў спалучэнні з нерадавым акцёрскім талентам і мілай непасрэднасцю паводзін на сцэне ператварылі гэты вобраз ці не ў цэнтральны

Вяршыняй камедыйнага таленту С. Друкер можна назваць створаны ёю вобраз Рагнеды Янаўны: гэта жанчына з вузкім мяшчанскім кругаглядам, якая была вынаходлівай, непрымірымай, калі справа датычылася «сямейных інтарэсаў»^[11].

Зноскі

1. Культура (руск.)
2. Семеняко Юрий Владимирович Архівавана 5 сакавіка 2016.
3. Шимко Т. И.
4. Шыкунова Ірына Сямёнаўна
5. Галушкина Лидия Ивановна // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 136. — 737 с.
6. Легенды беларускай оперы(недаступная спасылка)
7. Глушаков В. И. (руск.)
8. Златова Л. И.
9. Чернобаев В. М.
10. «Калючая ружа» — у цэнтры жыцця (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2016. Праверана 27 чэрвеня 2012.
11. Зусім не казачны лёс Соф'і Друкер (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2020. Праверана 27 чэрвеня 2012.