Тамара Мікалаеўна Ніжнікава

Тамара Мікалаеўна Ні́жнікава^[3] (9 сакавіка 1925 — 15 лютага 2018) — беларуская савецкая спявачка (каларатурнае сапрана), педагог, прафесар (1980^[3]). Народная артыстка БССР (1955)^[3]. Народная артыстка СССР (1964).

Тамара Мікалаеўна Ніжнікава
Дата нараджэння	9 сакавіка 1925(1925-03-09)[1]
Месца нараджэння	Самара, Самарская губерня, РСФСР, СССР[1]
Дата смерці	15 лютага 2018(2018-02-15)[2] (92 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Краіна	СССР  Беларусь
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявачка , оперная спявачка , педагог
Пеўчы голас	сапрана
Інструменты	вакал
Выхаванцы	Алена Генадзьеўна Бундзелева
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Узнагароды	Крыштальная Паўлінка (2017) Нагрудны знак «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2005)

Біяграфія

Нарадзілася 9 сакавіка 1925 года ў Самары (РСФСР). З дзяцінства праяўляла выдатныя музычныя і акцёрскія здольнасці, грала на фартэпіяна.

У 1949 годзе скончыла Маскоўскую кансерваторыю П. І. Чайкоўскага (клас спеваў М. Уладзіміравай). З 1949 па 1976 гады — салістка Дзяржаўнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета БССР. Актыўна выступала як канцэртная спявачка^[4]. Гастралявала за мяжой.

У 1964—2018 гадах выкладала ў Беларускай кансерваторыі, у 1976—1986 гадах — загадчык кафедры спеваў, з 1980 года — прафесар.

Творчасць

Уладальніца каларатурнага сапрана, стварыла на сцэне шэраг яркіх вобразаў у операх «Алеся» Яўгена Цікоцкага, «Калючая ружа» Юрыя Семянякі, «Травіята», «Баль-маскарад» Джузэпэ Вердзі, «Царская нявеста» і іншых.

Памерла 15 лютага 2018 года ў Мінску. Пахавана ў Мінску на Усходніх могілках.

Узнагароды і званні

• Заслужаная артыстка Беларускай ССР (1954)
• Народная артыстка Беларусі (1955)
• Народная артыстка СССР (1964)
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн Францыска Скарыны (2001)
• прыз Беларускага саюза тэатральных дзеячаў «Крыштальная Паўлінка» (2017)
• Ордэн Айчыны III ступені^[5]
• Знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2005)^[5]

Зноскі

1. Нижникова Тамара Николаевна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
2. People's Artist of USSR Tamara Nizhnikova passes away — Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь, 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1778984'></a>
3. Беларусь 1995.
4. Будкін, Сяргей. 25 жанчын, без якіх не было б беларускай музыкі (+ аўдыё)  (бел.). Будзьма беларусамі! (2 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2020. Праверана 4 красавіка 2020.
5. Ніжнікава Тамара Мікалаеўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»