Кандрат Зігмундавіч Церах

Кандрат Зігмундавіч Церах (26 лістапада 1935, Альковічы, цяпер Вілейскі раён) — савецкі і беларускі гаспадарчы дзеяч, апошні міністр гандлю СССР (1986—1991).

Кандрат Зігмундавіч Церах
Міністр гандлю СССР 26 снежня 1986 — 26 лістапада 1991
Прэзідэнт	Міхаіл Гарбачоў (15 сакавіка 1990 — 25 снежня 1991)
Кіраўнік урада	Мікалай Рыжкоў
Папярэднік	Рыгор Вашчанка
Пераемнік	пасада скасаваная
Нараджэнне	26 лістапада 1935(1935-11-26) (89 гадоў) Альковічы, Гміна Ілья, Вілейскі павет, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дзеці	дачка Аксана, сын Уладзімір
Нацыянальнасць	беларус
Партыя	КПСС ад 1958
Адукацыя	Баранавіцкая гандлёва-кааператыўная школа[d] (1952) Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя В. У. Куйбышава (1966)
Месца працы	Беларускі рэспубліканскі саюз спажывецкіх таварыстваў
Званне	старшына першага артыкула
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Церах.

Біяграфія

Кандрат Церах нарадзіўся 26 лістапада 1935 года ў вёсцы Альковічы Віленскага ваяводства Польшчы, цяпер Вілейскага раёна Мінскай вобласці^[1] ў сям’і незаможных сялян.

У 1952 годзе з адзнакай скончыў Баранавіцкую гандлёва-кааператыўную школу. У 1966 — завочна Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі.

Член КПСС ад 1958 года. Выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР, дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР (1987—1989).

Праца

• 1952—1954 — старшы бухгалтар сельскага спажывецкага таварыства Ільянскі раён.
• 1954—1958 — тэрміновая служба ў ВМФ СССР.
• 1959—1963 — дырэктар Вілейскага гархарчпрамгандлю (Вілейка).
• 1963—1965 — дырэктар Маладзечанскага гархарчпрамгандлю (Маладзечна).
• 1965—1967 — намеснік старшыні праўлення Мінскага аблспажыўсаюза.
• 1967—1970 — намеснік начальніка ўпраўлення гандлю Мінскага аблвыканкама.
• 1970—1977 — першы намеснік старшыні праўлення Белкаапсаюза, Мінск.
• 1977—1984 — старшыня праўлення Белкаапсаюза, Мінск.
• 1984—1986 — намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР (курыраваў гандаль і бытавое абслугоўванне).
• 26 снежня 1986 — 26 лістапада 1991 — міністр гандлю СССР.
• Пасля 1991 працаваў у прадпрымальніцтве.
• Ад 1992 — прэзідэнт Закрытага акцыянернага таварыства «Знешнеэканамічная асацыяцыя» ( (руск.)«Внешнеэкономическая ассоциация»)^[2].

Жыве ў Маскве

Сям’я

Жонка — Людміла Іосіфаўна, дачка — Аксана, сын — Уладзімір.

Цытаты

Некаторыя эканамісты і палітыкі лічаць, што пачатак развалу СССР паклала вядомая пастанова аб барацьбе з п’янствам. За 4 гады з таваразвароту выбыла 63 мільярды рублёў, а долар тады каштаваў 63 капейкі.

… Вінаватыя канкрэтныя людзі, якія прымалі рашэнні. Зразумела, у першую чаргу, вінаваты Гарбачоў — канчатковае рашэнне было за ім. На Брэжнева таксама націскалі непітушчыя, але ён не пайшоў на гэта. З п’янствам змагацца трэба, але іншымі метадамі.

Мне давялося прысутнічаць на пасяджэнні палітбюро, калі абмяркоўваўся гэтае фатальнае пытанне. Выступалі ўсе, прыводзілі шмат лічбаў: колькі гіне людзей ад п’янства, як гэта ўплывае на вытворчасць, на выхаванне дзяцей. Больш за ўсіх выступалі тады Лігачоў і Саломенцаў. Іх довады былі пераканаўчымі. Але ніхто не сказаў, што гэтым быццам бы правільным рашэннем краіну заганяюць у тупік. Ад 10 гадзін раніцы і да 10 вечара ішло абмеркаванне. А завяршылася тым, што рашэнне ў рэшце рэшт было прынята, але з вялікім спазненнем.

… Гэта прывяло да таго, што стаў трашчаць бюджэт. У продажы не стала цукру, таму што разгарнулася самагонаварэнне. Скараціліся закупкі харчавання за мяжой, людзі сталі атручвацца ад ужывання з утрыманнем спірту напояў, пачалі высякаць вінаграднікі…^[3]

Узнагароды

• ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• ордэн Дружбы народаў
• ордэн «Знак Пашаны»^[4].

Зноскі

1. Памяць. Вілейскі раён. // Церах Кандрат Зыгмундавіч. — Мн.: БелТА., 2003. — С. 577 — 578. — 704 с. — (Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі.). — 3 000 экз. — ISBN 985-6302-56-0.
2. Российский Государственный Торгово-Экономический Университет(недаступная спасылка) // Российский Государственный Торгово-Экономический Университет
3. Виктор Пушкарев: Последний министр торговли СССР(недаступная спасылка) (руск.) // «Деловая пресса».
4. Знiчкi Айчыны: Вілейка(недаступная спасылка) // «Голас Радзімы»