Канцэнтрацыя часціц

Канцэнтра́цыя часці́ц — фізічная велічыня, роўная стаўленню ліку часціц N да аб'ёму V, у якім яны знаходзяцца:

${\displaystyle n={\frac {N}{V}}}$.

Канцэнтрацыя
${\displaystyle n={\frac {N}{V}}}$
Размернасць	L−3
Адзінкі вымярэння
СІ	м−3
СГС	см−3

Размернасць з сістэме СІ ${\displaystyle [n]=1/m^{3}}$, у сістэме СГС — ${\displaystyle [n]=1/cm^{3}}$.

Калі канцэнтрацыя з'яўляецца функцыяй каардынаты ${\displaystyle n=n({\vec {r}})}$, то пад канцэнтрацыяй разумеюць адносіны:

${\displaystyle n({\vec {r}})=\lim _{V\rightarrow 0}{\frac {N}{V}}}$

Такім чынам:

${\displaystyle N=\int \limits _{V}n(\mathbf {r} )\,\mathrm {d} V}$.

Аднак, такое ўяўленне з'яўляецца ў вялікай ступені ўмоўным, паколькі канцэнтрацыя (як, напрыклад, і тэмпература) адносіцца да макрапараметраў і з большага губляе сэнс пры пераходзе да бясконца малога аб'ёму.

Формулы, у якіх прысутнічае канцэнтрацыя

${\displaystyle p=nkT}$ — ціск ідэальнага газу

${\displaystyle \lambda ={\frac {1}{{\sqrt {2}}\pi D^{2}n}}}$ — Сярэдняя даўжыня свабоднага прабегу малекулы газу, дзе D — эфектыўны дыяметр малекулы

${\displaystyle \nu =(1/4)n<v>}$ — Лік удараў малекул газу аб адзінку паверхні сценкі за адзінку часу, дзе ${\displaystyle <v>}$ — сярэдняя хуткасць малекул