Канчына Канчыні

Канчына Канчыні (фр.: Concino Concini; 23 лістапада 1569, Фларэнцыя — 26 красавіка 1617, Парыж) — італьянскі авантурыст, фаварыт каралевы Марыі Медычы. Атрымаў велізарны ўплыў пасля забойства Генрыха IV, стаўшы фактычным кіраўніком урада Францыі. Забіты па загадзе Людовіка XIII.

Канчына Канчыні
фр.: Concino Concini
Нараджэнне	23 лістапада 1569 Фларэнцыя, Вялікае герцагства Тасканскае, Італія
Смерць	24 красавіка 1617(1617-04-24)[1] (47 гадоў) Парыж, Каралеўства Францыя
Бацька	Giovan Battista Concini[d]
Жонка	Leonora Dori[d]
Член у	Акадэмія дэла Круска[d]
Дзейнасць	палітыка[2]
Званне	маршал Францыі[d]
Узнагароды	маршал Францыі[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Фларэнцыі. Паходзіў з дваранскай, але не вельмі заможнай сям’і. У 1600 годзе разам з жонкай ён суправаджаў Марыю Медычы ў Францыю пасля яе шлюбу з Генрыхам IV. Дзякуючы ўплыву жонкі, якая стала галоўнай прыдворнай дамай каралевы, хутка ўзняўся ў палітыцы.

Пасля забойства Генрыха IV у 1610 годзе і абвяшчэння рэгенцтва Марыі Медычы стаў адным з галоўных палітыкаў Францыі. Ён быў прызначаны маршалам Францыі (хоць ніколі не ўдзельнічаў у баях) і фактычна кіраваў краінай, паколькі каралева-рэгент цалкам давярала яму.

Праводзіў праітальянскую палітыку, наблізіўшы да сябе італьянскіх раднікаў, што выклікала незадаволенасць французскай знаці. Ён таксама падтрымліваў цесныя адносіны з Габсбургамі, што супярэчыла інтарэсам Францыі.

Па меры сталення Людовік XIII усё больш незадаволена ўспрымаў яго як перашкоду на сваім шляху да ўлады. Па яго загадзе 24 красавіка 1617 года Канчыні быў арыштаваны і неўзабаве забіты. Яго жонка была абвінавачана ў чараўніцтве і пазней пакараная смерцю.