Каралеўскі палац у Неапалі

Каралеўскі палац у Неапалі (Палацца Рэалі; італ.: Palazzo Reale di Napoli) — галоўная рэзідэнцыя манархаў Каралеўства Абедзвюх Сіцылій з дынастыі Бурбонаў. Пабудаваны вакол П'яцца-дэль-Плебісчыта ў Неапалі на месцы палаца, выбудаванага па праекце Даменіка Фантана для Філіпа III (які ніколі не быў ў Неапалі). Да будаўніцтва прыступілі ў 1600 годзе і працягвалася яно больш за 50 гадоў. У 1717 г. у тым будынку хаваўся царэвіч Аляксей перад арыштам і выдачай у Расію. Цяпер існуючае збудаванне — плод перабудовы, прадпрынятай у сярэдзіне XVIII ст. пад наглядам Луіджы Ванвітэлі. Перад заходнім фасадам палаца ўстаноўлены статуі найвялікшых кіраўнікоў у гісторыі каралеўства, а па баках садовай брамы — конныя статуі з Анічкава моста ў Санкт-Пецярбургу.

Палац
Неапальскі каралеўскі палац
італ.: Palazzo Reale di Napoli
40°50′10″ пн. ш. 14°14′58″ у. д.HGЯO
Краіна	Італія[1][2]
Месцазнаходжанне	Неапаль[3][2][…]
Тып будынка	палац
Архітэктурны стыль	рэнесансная архітэктура
Архітэктар	Даменіка Фантана
Сайт	palazzorealedinapoli.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Каралеўскі палац.

Клотавыя конныя статуі з Анічкава моста — падарунак Мікалая I каралю Неапаля.

У наш час у крылах палаца размяшчаюцца розныя ўстановы, але асноўную частку будынка з 1814 г. займае Нацыянальная бібліятэка, дзе захоўваюцца тысячы тамоў кніг і ўнікальны збор папірусаў з Геркуланума. Сярод іншых памяшканняў варта вылучыць Цэнтральную залу, Тронную залу і Залу Геркулеса, якія нароўні са шматлікімі заламі каралеўскіх апартаментаў утвараюць Музей гістарычных апартаментаў Каралеўскага палаца. Тут выстаўлены працы такіх майстроў, як Тыцыян, Гверчына, Андрэа Вакара, Матыа Прэці, Спаньялета, Масіма Станцыёнэ і Лука Джардана.

Гл. таксама

• Каралеўскі палац у Казерце
• Палацца Кападымонтэ