Кацярына Ігараўна Кухар

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кухар.

Кацярына Ігараўна Ку́хар^[1] (укр.: Катерина Ігорівна Кухар; нар. 18 студзеня 1982, Кіеў) — украінская прыма-балерына Нацыянальнага Акадэмічнага тэатра Оперы і Балета Украіны імя Т. Р. Шаўчэнкі (з 1999 года), заслужаная артыстка Украіны (2012).^[2] Народная артыстка Украіны (2018).^[3]

Кацярына Ігараўна Кухар
укр.: Катерина Ігорівна Кухар
Дата нараджэння	18 студзеня 1982(1982-01-18) (43 гады)
Месца нараджэння	Кіеў, УССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Украіна
Адукацыя	Кіеўскае дзяржаўнае харэаграфічнае вучылішча
Прафесія	балерына
Гады актыўнасці	з 1997
Узнагароды
IMDb	ID 11291963
Медыяфайлы на Вікісховішчы

З 7 ліпеня 2020 года — кіраўнік Кіеўскага дзяржаўнага прафесійнага харэаграфічнага каледжа.^[4]

Біяграфія

Кацярына Кухар нарадзілася 18 студзеня 1982 года ў Кіеве. Пачала займацца балетам з 5 гадоў.

У 1992 годзе паступіла ў Кіеўскае дзяржаўнае харэаграфічнае вучылішча (клас Таццяны Таякінай).

У 1997 годзе на конкурсе маладых выканаўцаў выйграла прыз конкурсу Prix de Lausanne  (руск.) — запрашэнне на стажыроўку ў Лазану (Швейцарыя).

У 16 гадоў Кацярына Кухар дэбютавала ў партыі Машы ў балеце «Шчаўкунок» на сцэне Bunka Kaikan у Японіі.^[5] Партыю маладой балерыне даверыў Валерый Пятровіч Коўтун  (руск.), які ў гэты час працаваў у Японіі.

У 1999 годзе Кацярына экстэрнам заканчвае харэаграфічнае вучылішча з чырвоным дыпломам і пачала працаваць у трупе Нацыянальнай оперы Украіны.

Артыстка гастралявала ў краінах Еўропы, Канадзе, ЗША, Японіі, Карэі, Кітаі і інш.

Член журы балетных конкурсаў і фестываляў. Выкладчык танца.

З Кацярынай Кухар працавалі такія педагогі-рэпетытары, як народныя артысты Украіны і СССР Валерый Коўтун  (руск.), Людміла Смаргачова, Мікалай Прадчанка  (укр.), Элеанора Сцябляк, Раіса Хілько, Эльвіра Тарасава, Рэджэпмырат Абдыеў  (руск.).

Партнёрамі Кацярыны Кухар у розны час былі: Аляксандр Стаянаў  (руск.), Леанід Сарафанаў  (руск.), Джозеф Гаці, Бахціяр Адамжан, Эрыс Нежа, саліст парыжскай Opéra Garnier Кер Жэрэмі-Лу (Quer Jérémy-Loup), Клаўдыё Каўела (тэатр «Ла Скала»).

Асабістае жыццё

Кацярына Кухар замужам за прэм’ерам Нацыянальнай оперы Украіны Аляксандрам Стаянавым  (руск.). Разам з мужам выхоўвае сына Цімура і дачку Насту.

Рэпертуар

• «Рамэа і Джульета» — Джульета
• «Сільфіда» — Сільфіда
• «Жызэль» — Жызэль
• «Дон Кіхот» — Кітры
• «Лебядзінае возера» — Адэта, Адылія
• «Шчаўкунок» — Маша
• «Эсмеральда» — Эсмеральда
• «Майстар і Маргарыта» — Маргарыта
• «Карсар» — Медора
• «Венскі вальс» — Анелі
• «Спячая прыгажуня» — Прынцэса Аўрора
• «Папялушка» — Папялушка
• «Спартак» — Фрыгія
• «Кармэн» — Кармэн
• «Чыпаліна» — Радыска
• «Русалачка» — Русалачка
• «Уладар Барысфена» — Актавія
• «Лясная песня  (руск.)» — Маўка
• «Вяселле Фігара» — Сюзана
• «Вікінгі» — Княгіня Лізавета
• «Капелія» — Сванільда
• «Даніэла» — Сафі
• «Капрысы» — Мара
• «Беласнежка» — Беласнежка
• «Шахеразада» — Забеіда

Іншыя працы

• «Клас-канцэрт» Асафа Месерэра
• «Класічнае па дэ дэ» Джорджа Баланчына
• «Пра каханне» Анатоля Шэкеры
• «Простыя рэчы» Раду Паклітару  (руск.)
• «Матылёк» Філіпа Тальёні
• «Сляпая балерына» Леаніда Якабсона
• «Тарантэла» Джорджа Баланчына
• «Дзеці Ночы»^[6] Аляксандра Абдукарымава

Ролі ў кіно

• 2019 — серыял «Вялікія Вуйкі  (руск.)» — варажбітка
• 2020 — фільм «Адданая  (руск.)» — артыстка

Узнагароды

• 2012 — Заслужаная артыстка Украіны^[7]
• 2016 — Ордэн княгіні Вольгі III ступені^[8]
• 2017 — узнагарода «Гонар Украіны»^[9]
• 2018 — Народная артыстка Украіны
• 2019 — Чалавек Года. Прэмія «Кумір Украінцаў»
• 2021 — Viva awards (дабрачыннасць): Кацярына Кухар і Аляксандр Стаянаў

Таксама Кацярына Кухар мае ўзнагароды за ўдзел у міжнародных конкурсах і фестывалях, сярод якіх:

• Міжнародны фестываль харэаграфіі (Берлін, 2015)
• Міжнародны фестываль сучаснай харэаграфіі (Кіеў, 2000)
• Адрозненне за ўдзел у першым міжнародным фестывалі «Танец XXI ст.» (1998)
• Міжнародны фестываль «Aoyama ballet festival» і «Fresh ballerina festival» (абодва ў Японіі, 1997)
• Лаўрэат Міжнароднага конкурсу маладых артыстаў балета «Prix de Lausanne» (Швейцарыя, 1997)

Зноскі

1. Екатерина Кухар получила звание народной артистки Украины (нявызн.). Elle — модный женский журнал (30 сакавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2019. Праверана 27 лістапада 2019.
2. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №417/2012 — Офіційне інтернет-представництво Президента України (нявызн.)(недаступная спасылка). web.archive.org (13 верасня 2017). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2017. Праверана 28 лістапада 2019.
3. Указ Президент України від 26 березня 2018 року № 87/2018 «Про відзначення державними нагородами України діячів театрального мистецтва» (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 27 сакавіка 2018. Праверана 27 сакавіка 2018.
4. "Суддя "Танців з зірками" стала директором Київського хореографічного училища". segodnya.ua. 2020-08-07. Праверана 2021-02-09.
5. Юлия Мостовая Екатерина Кухар: «Наш зритель очень избалован балетом»(руск.) : журнал. — Незалежний АУДИТОР, 2017. — № 6 (65). — С. 138-157. Архівавана з першакрыніцы 14 верасня 2017.
6. Александр Стоянов. Катерина Кухар / Тизер к балету "Children of the Night" (нявызн.) (18 студзеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2022. Праверана 29 сакавіка 2018.
7. Віктор Янукович. Указ президента України №417/2012(нявызн.). АПУ (27 чэрвеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 13-09-2017. Праверана 13-09-2017.
8. Указ Президента України від 1 грудня 2016 року № 533/2016 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди 25-ї річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року» (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2017. Праверана 29 чэрвеня 2017.
9. Тищенко определил самых успешных женщин Украины (руск.). ivona.bigmir.net. Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2019. Праверана 27 лістапада 2019.