Кмет

Кмет або кмець: слова, якім у Сярэднявеччы азначаліся розныя сацыяльныя катэгорыі насельніцтва ў славянскіх народаў.

Пачаткова кметамі называлі свабодных членаў абшчыны, племя. Пазней у Кіеўскай Русі кмет — воін, віцязь, дружыннік; у ВКЛ — свабодны селянін; у Польшчы — залежны селянін, які меў поўны надзел зямлі; у Балгарыі і Сербіі — сельскі стараста; у Босніі і Чэхіі — асоба, якая займала пэўную пасаду, а таксама некаторыя катэгорыі сялян; у Харватыі —залежны селянін, васал.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).