Крыстафер Толкін

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Толкін.

Крыстафер Джон Руэл Толкін (англ.: Christopher John Reuel Tolkien; 21 лістапада 1924, Лідс — 16 студзеня 2020, Драгіньян) — англійскі і натуралізаваны французскі навуковы рэдактар і пісьменнік, сын пісьменніка і вучонага Джона Р. Р. Толкіна. Пад яго рэдакцыяй былі пасмяротна апублікаваны 24 тамы прац яго бацькі — сярод іх «Сільмарыліян» і 12-томная серыя «Гісторыя Серадзем’я^[en]» — што заняло 45 гадоў. Ён таксама з’яўляецца аўтарам арыгінальных картаў для фэнтэзійнага рамана свайго бацькі «Валадар Пярсцёнкаў».

Крыстафер Толкін
англ.: Christopher Tolkien
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	англ.: Christopher John Reuel Tolkien[1]
Дата нараджэння	21 лістапада 1924(1924-11-21)[2]
Месца нараджэння	Лідс, Англія, Вялікабрытанія[3][4][…]
Дата смерці	16 студзеня 2020(2020-01-16)[5][6] (95 гадоў)
Месца смерці	Драгіньян, Францыя[7][6]
Грамадзянства	Вялікабрытанія  Францыя[8][9]
Бацька	Джон Рональд Руэл Толкін[10][11]
Маці	Эдыт Толкін[d][10][11]
Жонка	Faith Tully Lilly Faulconbridge[d] і Baillie Tolkien[d]
Дзеці	Adam Tolkien[d], Simon Tolkien[d] і Rachel Clare Reuel Tolkien[d]
Альма-матар	Драган-скул[d][1] Трыніці-каледж[d][1] The Oratory School[d][1]
Месца працы	Оксфардскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, рэдактар, выкладчык універсітэта, раманіст
Кірунак	Інклінгі[12]
Жанр	фэнтэзі
Мова твораў	англійская
Прэміі	медаль Бодлі[d] (2016)

Акрамя няскончаных прац бацькі, Крыстафер адрэдагаваў тры казкі Джэфры Чосера (сумесна з Нэвілам Когхілам^[en]) і пераклад «Сэра Гавейна і Зялёнага рыцара^[en]», выкананы яго бацькам. Навукоўцы адзначаюць, што Крыстафер Толкін выкарыстаў свае філалагічныя навыкі, прадэманстраваныя пры рэдагаванні сярэднявечных твораў, каб даследаваць, звесці, адрэдагаваць і пракаментаваць творы свайго бацькі пра Серадзем’е такім чынам, нібыта гэта рэальныя легенды. У выніку ён адначасова абрамляе працы свайго бацькі і ўстаўляе сябе ў якасці апавядальніка. Таксама навукоўцы адзначаюць, што ўнёсак Крыстафера ў «Сільмарыліян», такі як запаўненне сюжэтных прабелаў і складанне тэксту ва ўласным літаратурным стылі, робяць яго не толькі рэдактарам гэтай кнігі, але і суаўтарам.