Крышталегідраты

Крышталегідраты — крышталі, якія змяшчаюць малекулы вады і ўтвараюцца, калі ў крышталічнай рашотцы катыёны ўтвараюць больш трывалую сувязь з малекуламі вады, чым сувязь паміж катыёнамі і аніёнамі ў крышталі бязводнай солі. Пры нізкіх тэмпературах вада ў крышталегідратах можа быць звязана як з катыёнамі, так і з аніёнамі соляў. Шматлікія солі, а таксама кіслоты і асновы выпадаюць з водных раствораў у выглядзе крышталегідратаў.

Прыклады

Тыповымі крышталегідратамі з'яўляюцца шматлікія прыродныя мінералы, напрыклад гіпс CaSO₄·2H₂O, карналіт MgCl₂·KCl·6H₂O. Крышталізацыйная вада звычайна можа быць выдалена награваннем, пры гэтым раскладанне крышталегідрату часта ідзе ступеньчата. Так, медны купарвас CuSO₄·5H₂O (сіні) пры тэмпературы вышэй за 105 °C пераходзіць у трыгідрат CuSO₄·3H₂O (блакітны), пры 150 °C у монагідрат CuSO₄·H₂O (белы); поўнае абязводжванне адбываецца пры тэмпературы вышэй за 250 °C. Аднак некаторыя злучэнні (напрыклад, BeC₂O₄·H₂O) устойлівыя толькі ў форме крышталегідрату і не могуць быць абязводжаны без раскладання. Іншыя прыклады: жалезны купарвас FeSO₄·7H₂O, крышталічная сода Na₂CO₃·10H₂O.

Гл. таксама

• Вада
• Мінерал

Літаратура

• Артыкул Гідраты ў Хімічнай энцыклапедыі