Ларамідыя

Ларамідыя — старажытны востраў-кантынент, які існаваў у познім Мелавым перядзе (99,6-66 млн гадоў таму), калі Паўночная Амерыка дзялілася на дзве часткі Заходнім Унутранным морам. Рэльеф вострава — выцягнуты і гарысты. Назву атрымаў у 1996 годзе Дэвідам Арчыбальдам у гонар горада Ларамі ў штаце Ваёмінг^[1][2]. Ларамідія займала месца ад сучаснай Аляскі да Мексікі. Востраў насялялі діназаўры розных відаў, у тым ліку тыраназаўріды, дромеазаўріды, цэратапсы, тытаназаўры і іншыя.