Ласла Краснахаркаі

Ла́сла Краснахаркаі (венг.: Krasznahorkai László; нар. 5 студзеня 1954) — венгерскі пісьменнік. Імгненна ўвайшоў у літаратурную супольнасць Венгрыі пасля выдання ў 1985 годзе рамана «Сатанінскае танга», які меў дзіўны поспех.

Ласла Краснахаркаі
Krasznahorkai László
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 студзеня 1954(1954-01-05)[1][2][…] (71 год)
Месца нараджэння	Дзьюла, Дзьюласкі яраш[d], медзье Бекеш[d], Венгрыя[1]
Грамадзянства	Венгрыя
Дзеці	Ágnes Krasznahorkai[d]
Альма-матар	Сегедскі ўніверсітэт (1976)[3][4] Будапешцкі ўніверсітэт (1978)[3][4]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, навеліст, сцэнарыст
Гады творчасці	1985 — цяперашні час
Жанр	раман, навела
Мова твораў	венгерская мова
Прэміі	прэмія Кошута (2004)
Узнагароды	прэмія імя Кошута (2004) Laureate of the Hungarian Republic[d] (2002) Zsigmond Móricz Fellowship[d] (1983) прэмія часопіса «Alföld»[d] (1999) National Book Award for Translated Literature[d] (2019)
krasznahorkai.hu (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Першы раз Ласла трапіў за мяжу камуністычнай Венгрыі ў 1987 годзе, правёўшы год у Заходнім Берліне. З моманту калапсу Савецкага блоку ён жыў у розных кутках свету. Між тым часта вяртаецца як у Венгрыю, так і ў Германію, аднак большую частку свайго жыцця праводзіць напераменку ў Францыі, Іспаніі, ЗША, Англіі, Галандыі, Італіі, Грэцыі, Кітаі і Японіі.

Творчасць

У 1993 годзе раман «меланхолія супраціву» атрымаў у Германіі Bestenliste-Prize як лепшая літаратурная праца года. Ад ЗША да Японіі пісьменнік атрымаў толькі дадатную крытыку. Сама Сьюзан Зонтаг адзначыла: «Ён сучасны венгерскі майстра апакаліпсісу, той каго можна натхнёна параўнаць з Гогалем і Мелвілам». Вінфрыд Георг Макс Зебальд адзначыў: «Універсальны погляд Краснахаркаі канкурыруе з Гогалевымі „Мёртвымі душамі“ і далёка пераўзыходзіць усё напісанае яго сучаснікамі».

Творы

• 1985 «Сатанінскае танга» (Sátántangó) — раман
• 1986 «Апошняя літасць» (Kegyelmi viszonyok) — навелы
• 1989 «меланхолія супраціву» (Az ellenállás melankóliája) — раман
• 1992 «Палонны Ургі» (Az urgai fogoly) — навелы
• 1999 «Вайна і вайна» (Háború és háború) — раман
• 2003 «З поўначы — гара, з поўдня — возера, з усходу — дарога, з захаду — рака» (Északról hegy, Délről tó, Nyugatról utak, Keletről folyó) — раман
• 2004 «Разруха і смутак у Паднябеснай» (Rombolás és bánat az Ég alatt) — дакументальны раман аб Кітаі
• 2009 «Апошні воўк» (Az utolsó farkas) — раман
• 2010 "" (Állatvanbent)

Узнагароды

• 1987 Прэмія Атылы Ёжэфа (József Attila-díj)
• 1992 Прэмія Цібора Дзеры (Déry Tibor-díj)
• 1993 Прэмія Дзюлы Крудзі
• 1998 Прэмія Шандара Мараі
• 2004 Прэмія Кошута (Kossuth-díj)

Зноскі

1. Акадэмія электронная літаратуры — 1998.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q905322'></a>
2. László Krasznahorkai // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812'></a>
3. http://www.krasznahorkai.hu/biography.html Праверана 3 жніўня 2015.
4. Акадэмія электронная літаратуры — 1998. Праверана 3 жніўня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q905322'></a>