Літаграфія

Літагра́фія^[1] (ад грэч. λίθος lithos — камень і грэч. γράφειν graphein — пішу) — спосаб друку, пры якім адбітак атрымліваецца пераносам фарбы пад ціскам з плоскай, гладкай або зярністай, паверхні камення (вапняку) або металічнай формы непасрэдна на паперу^[2]. Спосаб быў вынайдзены ў 1796 годзе нямецкім пісьменнікам і акцёрам Алаізам Зенефельдэрам як танны метад выдання тэатральных твораў^[3][4]. Літаграфія можа выкарыстоўвацца як для друку тэкстаў, гэтак і ілюстрацый^[5]. У беларускай графіцы літаграфія вядома з першай паловы XIX стагоддзя^[2].

Вітаўт Вялікі. Літаграфія невядомага мастака XIX стагоддзя паводле старажытнага партрэта.

Літаграфіяй таксама называюць асобны твор, выраблены сродкамі літаграфіі^[2].