Магнітны манаполь

Магні́тны манапо́ль — гіпатэтычны фізічны аб’ект, які некаторымі сваімі ўласцівасцямі нагадвае ізаляваны магнітны полюс.

Палі ізаляваных электрычнага (зверху) і магнітнага (знізу) манаполяў^[1]

Існаванне магнітных манаполяў парушае інварыянтнасць адносна адлюстравання прасторы і абарачэння часу, дазваляе растлумачыць дыскрэтнасць электрычнага зараду, пабудаваць мадэль канфайнменту^[ru] кваркаў (існаванне іх толькі ў звязаным стане), прадказаць імавернасць распаду пратона, і шэраг іншых, у тым ліку касмалагічных, эфектаў.

Адпавядае аднайменнаму тапалагічна-нетрывіяльнаму рашэнню ўраўненняў калібровачнай тэорыі поля. У лінейнай тэорыі манапольныя рашэнні пабудаваны П. Дзіракам (1931, 1948), у нелінейнай — незалежна савецкім вучоным А. М. Паляковым^[ru] і галандскім вучоным Г. Хоафтам (1974).

Эфектыўныя манапольныя канфігурацыі адыгрываюць істотную ролю ў параметрычнай дынаміцы класічных і квантавых сістэм.

Пошук магнітных манаполяў вядзецца ва ўсіх тэхнічна дасягальных інтэрвалах адлегласцей і энергій.