Макасарцы

Макаса́рцы (саманазвы Makasar, Mangasara) — аўстранезійскі народ, карэнныя насельнікі паўднёва-заходняй часткі Сулавесі. Агульная колькасць (2014 г.) - 2 278 000 чал.^[1]

Макасарцы (Makasar, Mangasara)
Фота пач. XX ст.
Агульная колькасць	2 278 000 (2014 г.)
Рэгіёны пражывання	Інданезія
Мова	макасарская
Рэлігія	іслам
Блізкія этнічныя групы	бугі, тараджы

Макасарцы блізкія па мове і культуры да бугаў Сулавесі і, відавочна, маюць адзінае паходжанне. У XIV - XVI стст. на самым поўдні паўднёва-заходняга Сулавесі склаліся дзяржавы Макасар і Гова. Пасля 1667 г. Макасар трапіў у залежнасць ад галандцаў, і асноўны цэнтр палітычнага і культурнага жыцця перамясціўся ў Гова^[2]. Галандцы першыя вылучылі адрозненні паміж бугамі і макасарцамі. У наш час яны заўважны перад усім у мове, а таксама ў атаесамленні высакароднай часткі насельніцтва менавіта з родамі, якія ў мінулым кіравалі Макасарам і Гова.

Асноўныя заняткі — земляробства з перавагай вырошчвання рысу, дробнае рамяство, гандаль, будаўніцтва суднаў, мараходства. У мінулым макасарскія мараплаўцы абслугоўвалі транспартныя шляхі на значнай тэрыторыі паміж Кітаем на поўначы і Паўночнай Аўстраліяй на поўдні^[3]. Макасарцы мелі развітую гарадскую культуру.

У XVI - XVIII стст. сярод макасарцаў распаўсюдзіўся іслам. Большасць вернікаў у наш час — мусульмане-суніты.

• 
  Прадстаўнік высакароднага саслоўя (1913 г.)
• 
  Дзяўчыны-музыканты (1949 г.)
• 
  Сядзіба каля Максара (1929 г.)
• 
  Традыцыйнае суднабудаванне на поўдні Сулавесі

Зноскі

1. Makassar in Indonesia
2. History of Makassar (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2018. Праверана 8 кастрычніка 2014.
3. about 1700: Makasar from Sulawesi visit northern Australia and trade with Aboriginal people Архівавана 23 сакавіка 2018.