Малагалёнкавая косць

Малагалё́нкавая ко́сць^[1], або малагалё́начная ко́сць^[1] (лац.: fibula) — вялікая трубчастая косць, якая разам з вялікагалёнкавай косцю ўтварае шкілет галёнкі^[2]. Малагалёнкавая косць гэта тонкая і доўгая косць з патоўшчанымі канцамі^[3].

Анатамічнае размяшчэнне (чырвоным)

Малагалёнкавая косць
лац.: os fibulum
Малагалёнкавая косць
Каталогі
MeSH MeSH Gray? FMA TA98
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Верхні праксімальны эпіфіз малагалёнкавай косці прадстаўлены галоўкай (лац.: caput fibulae), якая праз плоскую сустаўную паверхню (лац.: facies articularis capitis fibulae) сучляняецца з латаральнай мышчалкай вялікагалёнкавай косці. Цела малагалёнкавай косці трохграннай формы і як бы трохі скручана па сваёй падоўжнай восі. Ніжні (дыстальны) эпіфіз малагалёнкавай косці, патаўшчаючыся, утварае латаральную шчыкалатку (лац.: malleolus lateralis), на якой маюцца гладкая сустаўная паверхня (лац.: facies articularis malleoli) і ямка латаральнай шчыкалаткі (лац.: fossa malleoli lateralis)^[3].