Манастыр Святой Кацярыны
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Манастыр Святой Кацярыны (Сінайскі манастыр, грэч. Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, араб. دير سانت كاترين) — адзін з самых старажытных бесперапынна дзеючых хрысціянскіх манастыроў у свеце. Заснаваны ў IV стагоддзі ў цэнтры Сінайскага паўвострава ля падножжа гары Сінай (біблейская Харыў). Умацаваны будынак манастыра пабудаваны па загадзе імператара Юстыніяна ў VI стагоддзі. Насельнікамі манастыра ў асноўным з'яўляюцца грэкі праваслаўнага веравызнання.
Першапачаткова называўся манастыром Праабражэння або манастыром Неапалімай купіны. З XI стагоддзя, у сувязі з распаўсюджваннем шанавання святой Кацярыны, мошчы якой былі здабыты Сінайскім манахамі ў сярэдзіне VI стагоддзя, манастыр атрымаў новую назву — манастыр Святой Кацярыны.
У 2002 годзе манастырскі комплекс быў уключаны ЮНЕСКА ў спіс аб'ектаў Сусветнай спадчыны.
Remove ads
Гл. таксама
- Сінайскі кодэкс
- Іаан-Зосім (грузінскі манах і багаслоў, які значную частку жыцця правёў у Манастыры Святой Кацярыны)
Спасылкі
- Афіцыйны сайт манастыра святой Кацярыны (англ.) (грэч.) (ар.)
- Збор абразоў манастыра (англ.)
- Збор абразоў манастыра (балг.)
- Early Icons from St. Catherine’s, The Sinai (англ.)
- П., архим. Взаимоотношенията между България и Синайския манастир «Св. Екатерина». — В: Мир Православия. Вып. 6. К 15-летнему юбилею Волгоградской епархии Русской Православной Церкви. Волгоград, 2006, 469—476 (балг.)
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads