Маннік

Ма́ннік^[1] (Glyceria) — род раслін сямейства Метлюжковыя (Poaceae).

Маннік
Glyceria maxima
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Аднадольныя Парадак:  Метлюжкакветныя Сямейства:  Метлюжковыя Падсямейства:  Pooideae Трыба:  Meliceae Род:  Маннік
Міжнародная навуковая назва
Glyceria R.Br. (1810), nom. cons.
Сінонімы
Devauxia Kunth, nom. inval. Exydra Endl. Heleochloa Fr., nom. inval. Hemibromus Steud. Hydrochloa Hartm. Hydropoa (Dumort.) Dumort. Nevroloma Raf. Plotia Steud., nom. inval. Porroteranthe Steud.
Тыпавы від
Glyceria fluitans (L.) R.Br.
Віды
Гл. тэкст
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   40831 NCBI   37871 EOL   108086 GRIN   g:5027 IPNI   127853-3

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Маннік (значэнні).

Батанічнае апісанне

Glyceria fluitans (1) і Glyceria notata (2). Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Шматгадовыя, рэдка аднагадовыя травы, якія растуць большай часткай на сырых месцах і нават у вадзе. У шматгадовых відаў карэнішча таўсцей.

Лісце мае похву або замкнёнае толькі каля асновы, або па ўсёй даўжыні і ў пупышкаскладанні ўздоўж складзеную пласцінку.

Суквецце — разгалістая мяцёлка, якая складаецца з больш ці менш сціснутых з бакоў трохкаляровых або шматколерных даўгаватых каласкоў. Крыючыя лускі карацей кветкавых, кожная з іх з адной — трыма жылкамі; ніжняя кветкавая луска на спінцы выпуклая, з пяццю — сям’ю некалькі сыходнымі да верхавіны жылкамі, з тупой плёнкавай верхавінай; плёнкі яйкападобныя, тупыя, часта зрослыя паміж сабой.

Зярняўка авальная або прадаўгаватая, на ўнутраным баку звычайна з баразёнкамі.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 60. — 160 с. — 2 350 экз.