Марфа Васільеўна Сабакіна
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Марфа Васільеўна Сабакіна (1552, Каломна — 13 лістапада 1571, Аляксандраўская слабада[d]) — трэцяя жонка Івана Грознага, дачка каломенскага двараніна.
Абрана ў жонкі цару пасля традыцыйнай працэдуры агледзін, царская нявеста Сабакіна неўзабаве цяжка захварэла. Шлюб адбыўся 28 кастрычніка 1571, царыца Марфа памерла праз 15 дзён. Як і ў выпадку з першымі двума жонкамі, Анастасіяй Раманаўнай і Марыяй Цемрукаўнай, ранняя смерць царыцы спарадзіла падазроны ў атручванні і выклікала гнеў Івана; па некаторых дадзеных, падчас расследаванняў было пакарана 20 чалавек. Дамагаючыся правы заключыць забаронены царквой чацвёрты шлюб, Іван сцвярджаў, што з-за хваробы нявесты шлюб з Марфай застаўся фіктыўным.
Даследаванне рэшткаў Марфы Васільеўны, праведзенае ў 1990-я гады, не выявіла атрутных металаў і іншых устойлівых рэчываў; гэта, зрэшты, не выключае выкарыстання расліннага яду, які не паддаецца хімічнаму аналізу.
Remove ads
У мастацтве
- Гісторыі Сабакінай прысвечана п’еса Л. А. Мея «Царская нявеста» (1849)
- праз паўстагоддзя па п’есе Мея напісана аднайменная опера (1899) М. А. Рымскага-Корсакава
- якая ў сваю чаргу экранізаваная ў 1965.
«Марфай Васільеўнай» клічуць жонку Івана Грознага ў п’есе М. А. Булгакава «Іван Васілевіч» і ў пастаўленым па ёй фільме «Іван Васілевіч мяняе прафесію»; але гераіня Булгакава-Гайдая не падобна на хворую царскай нявесту.
Remove ads
Крыніцы
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads