Марчэла П’ячэнціні

Марчэла П’ячэнціні (італ.: Marcello Piacentini) — італьянскі архітэктар; прадстаўнік неакласіцызму. Адзін з галоўных тэарэтыкаў і прыхільнікаў фашысцкай архітэктуры. Прафесар (1929).

Марчэла П’ячэнціні
італ.: Marcello Piacentini
М. П’ячэнціні ў форме члена Каралеўскай акадэміі Італіі
Дата нараджэння	8 снежня 1881(1881-12-08)[1][2][…]
Месца нараджэння	Рым, circle of Rome[d], правінцыя Рым, Лацыа, Каралеўства Італія[3]
Дата смерці	19 мая 1960(1960-05-19)[1][3] (78 гадоў)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[3]
Месца пахавання	Кампа Верана[d][4]
Грамадзянства	Італія
Бацька	Піа П’ячэнціні[d]
Альма-матар	Рымскі ўніверсітэт Ла Сапіенца
Працы і дасягненні
Месца працы	Рымскі ўніверсітэт Ла Сапіенца
Працаваў у гарадах	Рым
Архітэктурны стыль	Неакласіцызм
Рэстаўрацыя помнікаў	Рымскі оперны тэатр
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын архітэктара Піа П’ячэнціні. Вучыўся ў Акадэміі мастацтваў і ўніверсітэце Ла Сапіенца.

Творчасць

У творчасці выкарыстоўваў лапідарныя формы, схематызаваў прыёмы класічнай архітэктуры, уводзіў у кампазіцыю жорсткія рытмы аркад, шмат’ярусных вежаў.

Асноўныя працы

• ансамбль П’яцца Віторыо Венета і П’яцца Дантэ (1919—1929 гг.)
• рэстаўрацыя Рымскага опернага тэатра (1926—1928 гг.)
• спартыўны комплекс Фора Італіка (1928—1934 гг.)
• комплекс Сусветнай выстаўкі (1937 г.)
• універсітэцкі гарадок (планіроўка і будынак рэктара, 1930—1935 гг.)
• Палацца ды Джустыцыя ў Месіне (1928 г.)
• Палацца ды Джустыцыя ў Мілане (1932—1940 гг.)
• рэканструкцыя П’яцца дэла Віторыя (1932 г.)

Асабісты архіў і бібліятэка

У 1970—1971 гг. дачка М. П’ячэнціні Сафія Анэсі перадала на захаванне ў Цэнтральную бібліятэку архітэктурнага факультэта Рымскага ўніверсітэта Ла Сапіенца «Фонд П’ячэнціні», які ўключае 2300 тамоў і 60 перыядычных выданняў. У 1980 г. Бібліятэцы тэхнічных навук Універсітэта Фларэнцыі быў ахвяраваны «Фонд Марчэла П’ячэнціні», які складаецца з друкаваных матэрыялаў і архіўных дакументаў.

Зноскі

1. Marcello Piacentini // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
2. Marcello Piacentini // Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q64'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q41640909'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q496126'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19276262'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q324303'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q98818'></a>
3. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
4. Find a Grave — 1996.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>