Маршалак

Гістарычная і сучасная пасада маршалак мае некалькі значэнняў:

Этымалогія

Слова маршалак звязваюць з стараверхненямецкім marschalc «стайнік, канюшы»^[1], утвораным ад стараверхненямецкага marah «конь» і scalk «слуга»^[2].

Гістарычныя пасады

• Маршалак вялікі каронны — найвышэйшы ўраднік Каралеўства Польскага ў XIV—XVIII стагоддзях.
• Маршалак вялікі літоўскі — найвышэйшы ўраднік Вялікага Княства Літоўскага ў XV—XVIII стагоддзях.
• Маршалак польны — найвышэйшы вайсковы чын у Каралеўстве Польскім і ВКЛ падчас ваенных дзеянняў.
• Маршалак гаспадарскі — ураднік пры двары польскага манарха ў XIII — пачатку XVII стагоддзя, кіраваў прыдворнымі службамі.
• Маршалак дворны (надворны) — ураднік у Каралеўстве Польскім і ВКЛ у XV—XVIII стагоддзях, загадваў гаспадарчымі справамі манаршага двара.
• Маршалак соймавы — ураднік, які абіраўся пасламі Пасольскай ізбы для вядзення пасяджэнняў.
• Маршалак трыбунальскі — ураднік, які абіраўся суддзямі трыбуналаў для кіравання пасяджэннямі і судаводства.
• Маршалак дворскі — гаспадарчы ўраднік пры дварах манаршых сямейнікаў, біскупаў, магнатаў.
• Маршалак шляхты — пасада шляхецкага самакіравання ў ВКЛ і заходніх губернях Расійскай імперыі

• • Маршалак губернскі — назва кіраўніка шляхецкай карпарацыі губерні ў заходніх губернях Расійскай імперыі з 1785.
  • Маршалак павятовы — мясцовы ўраднік у ВКЛ, які ўзнік у час правядзення адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы 1565—1566.

Сучасныя пасады

• Маршалак Сейма — старшыня ніжняй палаты польскага парламента.
• Маршалак Сената — старшыня верхняй палаты польскага парламента.
• Маршалак ваяводства — кіраўнік ураду польскага ваяводства.

Глядзіце таксама

• Маршал