Марына Валер’еўна Вежнавец

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вежнавец.

Марына Валер’еўна Вежнавец (нар. 4 кастрычніка 1978(1978-10-04), Мінск) — беларуская балерына, вядучы майстар сцэны Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Беларусі. Заслужаная артыстка Беларусі (2014).

Марына Вежнавец
Марына Вежнавец у балеце «Шахеразада»
Род дзейнасці	Балерына
Дата нараджэння	4 кастрычніка 1978
Месца нараджэння	Мінск
Грамадзянства	Беларусь
Бацька	Валерый Вежнавец
Маці	Галіна Вежнавец (Жукава)
Муж	Юрый Кавалёў
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь
Альма-матар	Акадэмія рускага балета імя А. Я. Ваганавай
Узнагароды і прэміі
Сайт	belarusopera.by/veduschi…
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У дзяцінстве займалася мастацкай гімнастыкай, мае званне кандыдата ў майстра спорту. Пазней захапілася балетам і паступіла ў Беларускі дзяржаўны харэаграфічны каледж. Да 8 класа сумяшчала заняткі ў абедзвюх сферах, пасля зрабіла выбар у карысць балета.

У 1997 годзе скончыла каледж (клас народнай артысткі Беларусі Ірыны Савельевай) і была прынята ў трупу Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Беларусі. Танцавала на яго сцэне ў 1997—2008 гадах. Першай партыяй Марыны стала партыя Кітры ў спектаклі «Дон Кіхот». Рэпетытытарам Марыны Вежновец стала народная артыстка Беларусі Людміла Бржазоўская.

У 2008—2009 гадах з’яўлялася салісткай трупы Санкт-Пецярбургскага тэатра балета Канстанціна (SPBT) і выступала з ім у Парыжы на прэстыжнай сцэне Тэатра Елисейских Палей, у Лондане (Лонданскі Калізей), у Іспаніі. Падчас працы ў тэатры яе яе рэпетытарам была народная артыстка Расіі Любоў Кунакова (у мінулым зорка Марыінскага тэатра).

З 2009 года зноў у трупе Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Беларусі. Адначасова вучыцца ў Ваганаўскай акадэміі балета Санкт-Пецярбурга на аддзяленні педагогікі харэаграфіі.

У красавіку 2011 года ў тэатры прайшоў творчы вечар Марыны Вежнавец і яе партнёра Юрыя Кавалёва.

Рэпертуар Марыны Вежнавец

• «Бахчысарайскі фантан» (Зарэма),
• «Баядэрка» (Нікія і Гамзаці),
• «Балеро» (Дзяўчына),
• «Дон Кіхот» (Кітры, Дульцынэя і Мэрсэдэс),
• «Жызель» (Жызель і Мірта),
• «Кармэн-сюіта» (Кармэн),
• «Карміна Бурана» (Блудніца),
• «Карсар» (Медора),
• «Лебядзінае возера» (Адэта — Адылія),
• «Макбет» (Лэдзі Макбет),
• «Спячая прыгажуня» (Аўрора і Фея бэзу),
• «Рагнеда» (Рагнеда і Ганна Багранародная),
• «Шехеразада» (Забеіда),
• «Шчаўкунок» (персідскі танец),
• «Эсмеральда» (Эсмеральда).

Вобраз у мастацтве

У 2013 годзе мастачка Аксана Аракчэева напісала партэт Марыны Вежнавец да юбілейнага сезону Вялікага тэатра, у рамках цыклу партрэтаў вядучых салістаў беларускага балета. Партрэтныя накіды Марыны Вежновец мастачка рабіла ў Нясвіжы, дзе ў той час танчыла балерына^[1]. Балерына прадстаўлена ў вобразе дзяўчыны з балета «Балеро»^[2][3].

Зноскі

1. Григорян А. Счастье быть вместе(руск.) // Во славу Родины : газета. — Мн.: Мінабароны РБ, 5 жніўня 2017. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2018.
2. А. Иванюшко. Балет маслом (руск.)(недаступная спасылка). Минский курьер (24 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2018. Праверана 13 сакавіка 2018.
3. Аскеро В.. Оксана Аракчеева: «Гордость нашей семьи – быть разными» (руск.). Журнал «Город женщин» (25 мая 2017). Праверана 13 сакавіка 2018.