Марыя Камніна (каралева Іерусаліма)

Марыя Камніна (грэч. Μαρία Κομνηνή, каля1154 — паміж 1208 і 1217) — каралева Іерусаліма.

Марыя Камніна
Нараджэнне	1154
Смерць	не раней за 1208 і не пазней за 1217
Род	Камніны
Бацька	Іаан Дука Камнін[d]
Муж	Амары I Іерусалімскі[1] і Баліян II Ібелін
Дзеці	Ізабэла Іерусалімская[d], Жан I Ібелін[d], Элвіс д’Ібелін[d], Філіп Ібелін[d] і Маргарыта д’Ібелін[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Марыя Камніна.

Вяселле Марыі і Амары I

Біяграфія

Марыя была дачкой Іаана Дукі Камніна^[en] (унука візантыйскага імператара Іаана II Камніна) і Марыі Таранітысы, якая належала да роду кіраўнікоў Арменіі. Яе сястра Феадора была замужам за князем Антыёхіі Баэмундам III, а брат Аляксей адзін раз прэтэндаваў на візантыйскі прастол.

Калі ў 1162 годзе памёр бяздзетны іерусалімскі кароль Балдуін III, яго брат Амары перад узыходжаннем на прастол па патрабаванні Іерусалімскага патрыярха Амары дэ Неля развёўся з Агнэсай дэ Куртэнэ. З прычыны таго, што для барацьбы за Егіпет Амары меў патрэбу ў дапамозе магутных суседзяў, ён вырашыў парадніцца з візантыйскім дваром, і 29 жніўня 1167 года ў Тыры адбылося вяселле Амары і Марыі.

У Амары і Марыі ў 1172 годзе нарадзілася дачка Ізабела, а ў 1173 — мёртванароджанае дзіця. У 1174 годзе Амары сканаў, дараваўшы Марыі на божай пасцелі Наблус.

У 1177 годзе Марыя выйшла замуж за Баліяна Ібеліна, які ў 1187 годзе, пасля паражэння іерусалімскай арміі ў бітве пры Хатыне, апынуўся фактычным кіраўніком каралеўства. У іх было прынамсі чацвёра дзяцей:

• Эльвіса^[en]
• Жан, сеньёр Бейрута
• Маргарыта, якая спачатку пабралася шлюбам з Гуга Тыберыйскім, а потым — за Вальтэрам Цэзарэйскім
• Філіп, рэгент Кіпра

Марыя і Баліян падтрымлівалі Конрада Манферацкага ў яго барацьбе за карону супраць Гі дэ Лузіньяна. Яны дамагліся разводу Ізабелы — дачкі Марыі ад першага шлюбу — і арганізавалі яе шлюб з Конрадам, каб умацаваць яго прэтэнзіі на трон. У 1208 годзе Марыя ўдзельнічала ў арганізацыі вяселля сваёй унучкі Алісы з каралём Кіпра Гуга I. Гэта апошні выпадак, калі яна згадваецца ў хроніках — відавочна, яна сканала да 1217 года.

Зноскі

1. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.