Мора Белінсгаўзена

Мо́ра Белінсга́ўзена^[2] — ускраіннае мора на поўначы Антарктыды, у Ціхаакіянскім сектары Паўднёвага акіяна, каля берагоў Зямлі Элсуэрта. Сваім імем мора абавязана расійскаму мараплаўцу Фадзею Белінсгаўзену, які першым даследаваў гэтыя месцы ў 1821 годзе.

Мора Белінсгаўзена
Размяшчэнне	Паўднёвы акіян
Плошча	487 000 км²
Найбольшая глыбіня	4470[1], да 4115[2][3][4] м
Мора Белінсгаўзена
Катэгорыя на Вікісховішчы

Плошча мора складае 487 тыс. км². Глыбіні да 4115^[2][3][4] (ад 410 да 4 470^[1]) м. Зімой і ў пачатку вясны паўднёвага паўшар’я мора Белінсгаўзена цалкам пакрыта льдамі і айсбергамі. Салёнасць летам — каля 33,5 ‰. Глыбіні ад 410 да 4 470 метраў. Бераг гарысты, пакрыты ледавікамі.

У моры Белінсгаўзена знаходзіцца найбуйнейшы востраў Антарктыкі, Зямля Аляксандра I, Востраў Пятра I.