Музей Карэр

Гарадскі музей Карэра (італ.: Museo Civico Correr) — мастацкі музей у Венецыі, які асвятляе розныя аспекты традыцыйнага венецыянскага жыцця, асабліва апошняга перыяду існавання Венецыянскай рэспублікі.

Музей Карэр
Заснаваны	1836
Заснавальнік	Тэадора Карэр[d]
Адкрыты	1830
Краіна	Італія[1]
Месцазнаходжанне	Венецыя[1][2]
Наведвальнікі	286 454 чал. (2015) 77 009 чал. (2020)[2] 310 458 чал. (2019)[3] 328 205 чал. (2018)[4] 161 365 чал. (2021)[5] 349 729 чал. (2022)[6]
Памеры фонду	1 856 item[4] і 1 856 item[7]
Адрас	Piazza San Marco 52, 30124 Venezia[2][6]
Тэлефон	[phone][1]
correr.visitmuve.it (італ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Музей займае напалеонаўскае крыло Пракурацый на плошчы Сан-Марка, насупраць сабора Св. Марка. Ён узнік у 1830 годзе дзякуючы венецыянцу Тэадора Карэру (1750—1830), які адпісаў гораду сваю найкаштоўную калекцыю жывапісу і старадаўніх прадметаў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.

Будынак Новых пракурацый, дзе размяшчаецца Музей Карэр

Віторэ Карпача. Дзве венецыянкі. 1510

Флігель Напалеона злучае Старую і Новую пракурацыі, але не занадта добра ўпісваецца ў агульны ансамбль^[8]. Да 1807 года на гэтым месцы стаяла царква, якую знеслі, каб увянчаць рэзідэнцыю Напалеона вялікім парталам (архітэктар Джузэпэ Салі).

У наш час збор музея складаецца з трох розных калекцый. Гістарычныя краявіды Венецыі, дакументы, ведуты, выкананыя школай Каналета і прадстаўленыя ў экспазіцыі Фонду Тэадора Карэра, апавядаюць пра розныя этапы гісторыі горада. У гэту калекцыю музея таксама ўваходзяць бібліятэка з былога манастыра тэатынцаў, парадная адзежа, манеты і пячаткі, а таксама гістарычная зброя.

Другая частка музейных фондаў уяўляе сабой карцінную галерэю. У яе ўваходзіць цэлы шэраг жанравых твораў венецыянскай школы, як, напрыклад, сцэны венецыянскага маскараду пэндзля П'етра Лангі і карціна Карпача «Дзве венецыянкі», якую ў XIX ст. памылкова прымалі за выяву дзвюх куртызанак.

Музей Рысарджымента (італ.: Museo del Risorgimento e dell'Ottocento Veneziano)з'яўляецца трэцяй калекцыяй Музея Карэр, дзе ўвазе наведвальнікаў прадстаўлены сведчанні гісторыі Венецыі ў перыяд ад падзення рэспублікі да аб'яднання Італіі ў XIX ст. у форме гістарычных карцін, касцюмаў, дакументаў і гравюр.

Зноскі

1. catalogo.beniculturali.it — 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q52897564'></a>
2. Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q112132470'></a>
3. ISTAT Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q111911432'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q214195'></a>
4. Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q112132642'></a>
5. Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2023.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q120783133'></a>
6. Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124818240'></a>
7. ISTAT ISTAT 2015 survey on museums and similar institutions — 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q113576238'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q214195'></a>
8. Италия (Северная и Центральная). М.: Авангард, 2008, С. 208. ISBN 978-5-86394-287-2.