Мікалай Іванавіч Гусараў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гусараў.

Мікала́й Іва́навіч Гуса́раў (3 (16) жніўня 1905, Нікалаеўск — 17 сакавіка 1985, Масква) — савецкі партыйны дзеяч.

Мікалай Іванавіч Гусараў
11-ы Першы сакратар ЦК КП Беларускай ССР 7 сакавіка 1947 — 3 чэрвеня 1950
Папярэднік	Панцеляймон Кандратавіч Панамарэнка
Пераемнік	Мікалай Сямёнавіч Патолічаў
Нараджэнне	3 (16) жніўня 1905 Нікалаеўск, Цароўскі павет[d], Астраханская губерня, Расійская імперыя
Смерць	17 сакавіка 1985(1985-03-17) (79 гадоў) Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Дзеці	Vladimir Gusarov[d]
Партыя	КПСС (з 1925)
Адукацыя	Маскоўскі авіяцыйны інстытут (1936)
Узнагароды

Член кампартыі з 1925 года, кандыдат у члены ЦК ВКП(б) (1939—1952). Дэпутат ВС СССР I—IV скліканняў, член Прэзідыума ВС СССР (1946—1950).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і рамесніка. У 1927—29 гадах служыў у пагранічных войсках. Скончыў Маскоўскі авіяцыйны інстытут (1936).

У 1938 годзе сакратар Свярдлоўскага гарадскога камітэта ВКП(б). У 1938—39 гадах старшыня Арганізацыйнага бюро Вярхоўнага Савета РСФСР і ЦК ВКП(б) па Пермскай вобласці. У 1939—46 гадах першы сакратар Молатаўскага (Пермскага) абкама і гаркама (з сакавіка 1940 г.) партыі. У 1946—47 гадах інспектар ЦК ВКП(б).

З 1947 па 1950 г. 1-ы сакратар ЦК Кампартыі Беларусі. Зняты з пасады за тое, што «…ігнараваў калегіяльнасць кіраўніцтва, асабіста змяняў рашэння Бюро ЦК, няправільна ставіўся да крытыкі недахопаў, не працаваў з партыйным актывам, не інфармаваў праўдзіва ЦК ВКП(б) аб стане спраў у рэспубліцы»^[1].

У 1950—53 гадах інспектар ЦК ВКП(б). У 1953—1955 гадах 1-ы сакратар Тульскага абласнога камітэта КПСС. У 1955—1984 гг. на розных пасадах у Савеце міністраў РСФСР. З 1984 г. на пенсіі. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Узнагароды

Узнагароджаны 4 ордэнамі Леніна, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, двума ордэнамі «Знак Пашаны», шматлікімі медалямі і граматамі.

Зноскі