Мікалай Ільіч Аладаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Аладаў.

Мікала́й Ільі́ч Ала́даў (1890, Санкт-Пецярбург — 4 лютага 1972) — беларускі савецкі кампазітар , педагог^[4]. Народны артыст Беларусі (1955)^[5]. Жонка — Алена Васільеўна Аладава, сын — Вальмен Мікалаевіч Аладаў.

Мікалай Ільіч Аладаў
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	9 (21) снежня 1890[1]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	4 снежня 1972(1972-12-04)[1] (81 год)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР[3]
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Краіна	СССР  Расійская імперыя
Бацька	Q116878692?
Маці	Q116878701?
Жонка	Алена Васілеўна Аладава
Дзеці	Вальмен Мікалаевіч Аладаў
Альма-матар	Санкт-Пецярбургская дзяржаўная кансерваторыя імя М. А. Рымскага-Корсакава
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Музычная дзейнасць
Прафесіі	кампазітар, выкладчык універсітэта, спявак
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Беларуская песенная камісія
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1910 у Мікалай Аладаў скончыў навучанне ў Пецярбургскай кансерваторыі экстэрнам. З 1923 выкладае ў Дзяржаўным інстытуце музычнай культуры ў Маскве. У Менску з 1924 года, адзін з арганізатараў Беларускай кансерваторыі, у 1944—1948 яе рэктар, прафесар. Уваходзіў у склад Беларускай песеннай камісіі^[5].

У гады вайны, з 1941 па 1944, выкладаў у Саратаўскай кансерваторыі^[6].

Імем М. Аладава названая музычная школа ў Мінску, усталяваная мемарыяльная дошка^[5].

Творчасць

Адзін з заснавальнікаў сімфанічнага, кантатнага, харавога, камерна-інструментальнага і камерна-вакальнага жанраў беларускай музыкі^[5].

Аўтар оперы «Андрэй Касцень» (1947), камічнай оперы «Тарас на Парнасе» (1927), кантаты «Над ракой Арэсай» і інш., дзесяці сімфоній, вакальных цыклаў на вершы Я. Купалы, М. А. Багдановіча, М. Танка, іншых музычных твораў^[4][5].

Узнагароды і прэміі

• Народны артыст Беларускай ССР (1955). Доўгі час памылкова лічылася, што М. Аладаў быў Народным артыстам СССР. Гэту інфармацыю афіцыйна абвергнуў аўтар сайта «Некропаль майстроў мастацтваў», які звязваўся для ўдакладнення са сваякамі кампазітара. Пасля атрымання інфармацыі старонка Аладава была выдалена з дадзенага сайта.
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1944, 1970)
• Ордэн «Знак Пашаны» (1948)

У мастацтве

• 
  Міхась Лісоўскі. Шарж на Мікалая Аладава
• 
  Паштовая марка да 125 гадоў з дня нараджэння

Зноскі

1. Чувашская энциклопедия — Чувашское книжное издательство, 2006. — 2567 с. — ISBN 978-5-7670-1471-2

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4517503'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19909792'></a>
2. Аладов Николай Ильич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #1024896781 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
4. Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 1. А — Анкетирование. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2005. — 766 с.: ил.: карт. (стр. 400)
5. т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.
6. Музыкальная энциклопедия. Гл. ред. Ю. В. Келдыш. Т 1. А — Гонг. 1072 стб. с илл. М.: Советская энциклопедия, 1973