Мікалай Аляксеевіч Халяўка

Мікалай Аляксеевіч Халяўка (1916—1998) — сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).

Мікалай Аляксеевіч Халяўка
Дата нараджэння	23 снежня 1916(1916-12-23)
Месца нараджэння	вёска Івакі, Добрушскі раён, Гомельская вобласць
Дата смерці	21 сакавіка 1998(1998-03-21) (81 год)
Месца смерці	Івакі, Добрушскі раён
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1937—1945
Званне	Сяржант
Пасада
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Мікалай Халяўка  нарадзіўся 23 снежня 1916 года ў вёсцы Івакі (цяпер — Добрушскі раён Гомельскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння трох класаў школы працаваў спачатку ў калгасе, потым у міліцыі. У 1937 годзе Халяўка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на яе франтах^[1].

Да снежня 1944 года гвардыі сяржант Мікалай Халяўка быў зараджальшчыкам самаходнай артылерыйскай устаноўкі 108-га гвардзейскага самаходнага артылерыйскага палка 18-й арміі  (руск.) 4-га Украінскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Ужгарада. 2 снежня 1944 года Халяўка асабіста закідаў гранатамі дзот які перашкаджаў наступленню пяхоты, знішчыўшы некалькі варожых салдат і захапіўшы яшчэ двух у палон^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года гвардыі сяржант Мікалай Халяўка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»^[1].

Пасля заканчэння вайны Халяўка быў дэмабілізаваны. Жыў на радзіме, працаваў у калгасе^[1].

Быў таксама узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны 1-й ступені і шэрагам медалёў^[1].

Зноскі

1. Холявкин Николай Алексеевич (руск.). AZ Library. Праверана 2014-9-17.