Мікалай Апанасавіч Цішчанка

Мікалай Апанасавіч Ці́шчанка^[1] (24 лютага 1925 — 8 студзеня 1996) — беларускі вучоны ў галіне анкалогіі, доктар медыцынскіх навук (1971), прафесар (1973).

Мікалай Апанасавіч Цішчанка
Дата нараджэння	24 лютага 1925(1925-02-24)
Месца нараджэння	Чарнатычы, Канатопская акруга[d], Чарнігаўская губерня, УССР, СССР
Дата смерці	8 студзеня 1996(1996-01-08) (70 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Месца пахавання	Паўночныя могілкі
Грамадзянства	СССР,  Беларусь
Навуковая сфера	анкалогія
Месца працы	ІПКіПКАЗ
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Адэскі нацыянальны медыцынскі ўніверсітэт
Узнагароды	Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Цішчанка.

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Чарнатычы (зараз у Чарнігаўскай вобласці Украіны). У 1942—1945 гадах працаваў на металургічных заводах у Варашылаўградзе і Чалябінску^[2]. У 1952 годзе скончыў Адэскі медыцынскі інстытут. У 1953—1955 гг. працаваў у Магілёўскім абласным анкалагічным дыспансеры ўрачом, галоўным урачом^[2]. У 1956—1958 гадах праходзіў навучанне ў аспірантуры пры кафедры анкалогіі Ленінградскага інстытута ўдасканалення ўрачоў. У 1958—1959 гадах працаваў урачом у хірургічным аддзяленні 3-й гарадской клінічнай бальніцы Мінска. Абараніў дысертацыю на тэму «Радыкальная аперацыя выдалення рэгіянальных лімфавузлоў пры раку ніжняй губы» і ў 1959 годзе атрымаў ступень кандыдата медыцынскіх навук^[2].

У 1959—1960 гадах працаваў асістэнтам кафедры хірургіі ў Беларускім інстытуце ўдасканалення ўрачоў, з 1960 года — асістэнт кафедры анкалогіі, у 1968—1973 гадах — дацэнт, з 1973 года — прафесар^[2]. У 1970 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Матэрыялы да анатоміі і клінікі панкрэатадуадэнальнага рака»^[2]. У 1982—1991 гадах — на пасадзе загадчыка кафедрай анкалогіі і медыцынскай радыялогіі, з 1992 года — прафесар.

Памёр 8 студзеня 1996 года ў Мінску. Пахаваны ў Мінску на Паўночных могілках^[2].

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы па дыягностыцы і лячэнні пухлін страўнікава-кішэчнага тракту, падстраўнікавай залозы, жоўцевых шляхоў. Распрацаваў і ўкараніў метад радыкальных аперацый пры метастазах раку на шыі^[1]. Аўтар 112 навуковых прац, двух манаграфій, чатырох рацыяналізатарскіх прапаноў^[2]. Сааўтар патэнта «Способ пластики безнадкостничных дефектов покровных тканей черепа»^[3]

Сярод апублікаванага:

• Клиника и дифференциальная диагностика механических желтух. — Мн.: Беларусь, 1973.;
• Реабилитация радикально оперированных больных по поводу опухолей толстой кишки.

Узнагароды

• Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»,
• значок «Выдатнік аховы здароўя» (1978),
• нагрудны знак імя М. І. Пірагова,
• ганаровая грамата Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь (1994),
• граматы Міністэрства аховы здароўя БССР і рэктарата Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў.

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17.
2. Тищенко Николай Афанасьевич Архівавана 28 лістапада 2019. (руск.) // Сайт БелМАПА
3. PatentDB.ru — База патентов РФ на изобретения и промышленные образцы (руск.)