Мікалай Яўсеевіч Саўчанка

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка (7 лістапада 1922, вёска Красны Дварэц, Чачэрскі раён, Гомельская вобласць — 12 чэрвеня 2001) — беларускі уролаг, доктар медыцынскіх навук (1965), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1982) і БССР (1988), акадэмік НАНБ (1972), прафесар (1966).

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 7-га склікання 1967 — 1971
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 8-га склікання 1971 — 1975
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 9-га склікання 1975 — 1980
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 10-га склікання 1980 — 1985
3-і міністр аховы здароўя БССР 1966 — 1987
Папярэднік	Іван Анісімавіч Інсараў
Пераемнік	Уладзімір Сяргеевіч Улашчык
Нараджэнне	7 лістапада 1922(1922-11-07) Красны Дварэц, Рагачоўскі павет, Гомельская губерня, РСФСР
Смерць	12 чэрвеня 2001(2001-06-12) (78 гадоў) Мінск, Беларусь[1]
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Адукацыя	лячэбны факультэт БДМУ (1948) Ваенна-медыцынская акадэмія імя С. М. Кірава[d]
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук[2] (1965) і акадэмік Акадэміі навук Беларускай ССР (1972)
Навуковае званне	прафесар (1966)[2]
Дзейнасць	уралогія[3] і медыцына[3]
Месца працы	Беларускі дзяржаўны інстытут удасканалення ўрачоў БДМУ Міністэрства аховы здароўя БССР
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Саўчанка.

Біяграфія

Нарадзіўся 7 лістапада 1922 года ў сям’і селяніна. Скончыў сярэднюю школу (1938), лячэбны факультэт Мінскага медыцынскага інстытута (1948). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Працаваў галоўным урачом Гарадзенскага скурна-венерычнага дыспансера, 1948—1950. Служыў у Савецкай Арміі, 1950—1951. Вучыўся ў ад’юнктуры кафедры уралогіі Ленінградскай ваенна-медыцынскай акадэміі, 1951—1954, дзе абараніў кандыдацкую дысертацыю (1954). Працаваў старшым ардынатарам, памочнікам начальніка уралагічнай клінікі акадэміі, 1954—1958; дацэнтам кафедры уралогіі БелДІУУ, 1958—1965 г., рэктарам БелДІУУ, 1960—1966. У 1965 годзе абараніў доктарскую дысертацыю і ў 1966 годзе зацверджаны ў званні прафесара. Міністр аховы здароўя БССР (1966—1986), загадчык кафедры уралогіі МДМІ (1987—1991).

За 20 гадоў працы на пасадзе міністра аховы здароўя рэспубліка выйшла на перадавыя пазіцыі ў СССР па развіцці матэрыяльна-тэхнічнай базы, падрыхтоўцы і укамплектаванню медыцынскімі кадрамі, паказчыках здароўя насельніцтва і дзейнасці лячэбна-прафілактычных устаноў. Належнае развіццё атрымала медыцынская навука — адкрыты шэраг новых навукова-даследчых інстытутаў.

Член-карэспандэнт АНБ (1969), акадэмік АН БССР (1972). З 1991 года працаваў прафесарам 2-й кафедры хірургічных хвароб МДМІ.

Памёр 12 чэрвеня 2001 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя напрамкі навуковых даследаванняў: прыроджаныя заганы развіцця ніжніх мачавых шляхоў, палавых органаў (патагенез, класіфікацыя эпідэ-і гіпаспадый, уніфікацыя схем лячэння, рэканструктыўныя органзахавальныя аперацыі), прыроджаныя анамаліі нырак, лячэнне нейрагенных разладаў мачавыпускання, лячэнне хранічнай нырачнай недастатковасці, перасадка нырак  (руск.) (зрабіў першую ў Беларусі перасадку ныркі), праблемы лячэння анкалагічных захворванняў і інш.

Аўтар каля 400 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій, шэрагу даведнікаў і вучэбных дапаможнікаў, шматлікіх вынаходстваў і рацыяналізатарскіх прапаноў. Падрыхтаваў 6 дактароў і 19 кандыдатаў медыцынскіх навук.

Грамадская дзейнасць

Выбіраўся дэпутатам 7—10 скліканняў Вярхоўнага Савета БССР.

Узнагароды і памяць

Узнагароджаны 7 ордэнамі (4 баявыя), медалямі, ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

У гонар Саўчанкі названа 4-я гарадская клінічная бальніца Мінска.

Зноскі

1. Národní autority České republiky Праверана 8 чэрвеня 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. http://unicat.nlb.by/opac/pls/dict.prn_ref?tu=r&tq=v0&name_view=va_aall&a001=BY-NLB-ar113930&strq=l_siz=20
3. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>