Натарыус

Ната́рыус (лац.: notarius — пісарчук, сакратар) — асоба, спецыяльна ўпаўнаважаная на здзяйсненне натарыяльных дзеянняў, сярод якіх сведчанне сапраўднасці копій дакументаў і выпісаў з іх, сведчанне сапраўднасці подпісу на дакументах, сведчанне дакладнасці перакладу дакументаў з адной мовы на іншую, а таксама некаторыя іншыя дзеянні, нормы якіх адрозніваюцца адзін ад аднаго ў розных краінах.

Карціна XVI стагоддзя, якая адлюстроўвае натарыуса, працы фламандскага жывапісца Квенціна Масіса

Функцыі натарыусаў значна шырэйшыя і прад'яўляныя да іх патрабаванні значна вышэйшыя ў краінах кантынентальнага права (напрыклад, Беларусь, Германія) у параўнанні з краінамі агульнага права (напрыклад, у ЗША).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Натарыус