Неміровічы
шляхецкі род From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Неміровічы, Нямі́равічы — шляхецкі род у Вялікім Княстве Літоўскім.

Родапачынальнік Ян Няміра (? — пасля 1420) упамінаецца ў 1398 годзе як канюшы вялікага князя Вітаўта, у 1412 годзе намеснік полацкі. У час заключэння Гарадзельскай уніі 1413 года разам з братамі атрымаў герб «Ястрабец» ад кракаўскага біскупа Войцеха Ястрабца . Яго сыны Андрэй і Іван неаднаразова ўпамінаюцца ў складзе Рады Вялікага Княства Літоўскага ў 1431—1452 гадах[1].
З нашчадкаў Яна Няміры найбольш вызначыліся[1]:
- Мікалай (? — 1471), малодшы сын Няміры. Маршалак гаспадарскі, намеснік віцебскі з 1466 года, смаленскі з 1469 года.
- Якуб Іванавіч (? — пасля 1489), унук Няміры. Маршалак гаспадарскі ў 1483 годзе, намеснік берасцейскі з 1483 года.
- Андрэй Якубавіч (? — 1541), сын Якуба Андрэевіча, унук Андрэя Няміравіча. Намеснік мазырскі з 1509 года, чаркаскі з 1511 года, ваявода кіеўскі з 1514 года.
Remove ads
Зноскі
- ЭнцВКЛ 2005, с. 355.
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads