Нікалае I Александру

Нікалае I Александру (рум.: Nicolae I Alexandru; пам. 16 лістапада 1364) — другі ваявода Валахіі з дынастыі Басарабаў (1351/1352-1364), сын і пераемнік першага валашскага ваяводы Басараба I Заснавальніка. Да таго, як атрымаў бацькоўскую спадчыну, быў удзельным ваяводай Алтэніі з 1342 г.

Нікалае I Александру
Nicolae I Alexandru
Гаспадар Валахіі 1352 — 16 лістапада 1364
Папярэднік	Басараб I Заснавальнік
Пераемнік	Уладзіслаў I Влайку[d]
Нараджэнне	невядома
Смерць	16 лістапада 1364
Род	Басарабы
Бацька	Басараб I Заснавальнік
Маці	Маргарыта
Жонка	Clara Dobokai[d]
Дзеці	Ганна Бесараб[d], Ганна Валахійская[d], Уладзіслаў I Влайку[d], Раду I і Elisabeth of Wallachia[d]
Званне	ваявода
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нікалае Александру яшчэ з 1343 г. быў суправіцелем свайго бацькі. У 1351/1352 г. пасля смерці Басараба Заснавальніка Нікалае Александру стаў другім кіраўніком Валашскага княства. Нікалае Александру ўсталяваў саюзніцкія адносіны з Візантыйскай імперыяй, Сербскім і Балгарскім царствамі. Нікалае Александру пасля працяглай вайны з Венгрыяй прынёс фармальную васальную прысягу на вернасць венгерскай кароне, фактычна застаючыся цалкам незалежным кіраўніком.

У часы кіравання Нікалае Александру Мунцянская (Валашская) праваслаўная царква ў маі 1359 г. перайшла ў падпарадкаванне Канстанцінопальскаму патрыярхату. Нікалае Александру атрымаў ад патрыярха статус аўтакрата, а ў Валахіі было заснавана архіепіскапства.

Сям’я

Нікалае Александру быў тройчы жанаты. Ад першага шлюбу з Марыяй Лакфю меў трох сыноў і дачку:

• Уладзіслаў I Влайку (кіраваў у 1364—1377),
• Раду I (кіраваў у 1377—1383),
• Ваіслаў (пам. 1366),
• Лізавета.

Другі раз ажаніўся з каталічкай Кларай з Дубака, ад шлюбу з якой меў дзвюх дочак: Ганну, якая стала жонкай відзінскага цара Івана Сраціміра, і Анку, якая выйшла замуж за сербскага цара Стэфана Ураша V. У трэці раз ажаніўся з Маргіт Дабкай, ад шлюбу з якой дзяцей не меў.

Зноскі