Павел Ёзеф Шафарык

Па́вел Ё́зеф Ша́фарык (13.5.1795, в. Кабельярове, Славакія — 26.6.1861) — чэшскі і славацкі філолаг, гісторык, паэт; дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху.

Павел Ёзеф Шафарык
славацк.: Pavol Jozef Šafárik
Дата нараджэння	13 мая 1795(1795-05-13)[1][2][…]
Месца нараджэння	Кобельярава[d], Gömör és Kis-Hont County[d], Каралеўства Венгрыя
Дата смерці	26 чэрвеня 1861(1861-06-26)[1][2][…] (66 гадоў)
Месца смерці	Прага, Каралеўства Багемія, Землі багемскай кароны, Аўстрыйская імперыя[3][4][…]
Месца пахавання	Ольшанскія могілкі[5]
Грамадзянства	Аўстрыйская імперыя
Дзеці	Войцех Шафарык[d] і Božena Šafaříková[d][6]
Род дзейнасці	перакладчык, мовазнавец, паэт, гісторык, педагог, журналіст, пісьменнік, настаўнік, філолаг, выкладчык універсітэта, філосаф, этнограф
Навуковая сфера	лінгвістыка
Месца працы	Карлаў універсітэт
Альма-матар	Енскі ўніверсітэт імя Фрыдрыха Шылера Jovan Jovanović Zmaj Gymnasium (Novi Sad)[d]
Член у	Таварыства сербскай славеснасці[d] Аўстрыйская акадэмія навук Баварская акадэмія навук BBAW[d] Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Кракаўскае навуковае таварыства[d][7] Гётынгенская акадэмія навук
Узнагароды	ганаровы грамадзянін Прагі[d] (1848)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Скончыў Іенскі ўніверсітэт (1817). Працаваў у гімназіі ў г. Нові-Сад (1819-33), з 1848 дырэктар бібліятэкі Пражскага ўніверсітэта. Адзін з лідараў Пражскага паўстання 1848.

Выступіў як паэт (зборнік «Татранская Муза са славянскай лірай», 1814). Даследаваў славянскія мовы і культуры, абгрунтаваў іх агульнасць у працы «Гісторыя славянскай мовы і літаратуры на ўсіх дыялектах» (1826), «Аб паходжанні славян» (1828), «Славянскія старажытнасці» (1837), «Славянская этнаграфія» (1842); пытанні гісторыі чэшскай, славацкай, сербскай моў, паходжанне пісьма ў славян («Пачаткі старачэшскай граматыкі», 1841; «Помнікі старадаўняга пісьменства ў паўднёвых славян», 1851; «Аб паходжанні і радзіме глаголіцы», 1858, і інш.). Распрацоўваў пытанні тэорыі вершаскладання (трактат «Пачаткі чэшскай паэтыкі, у прыватнасці прасодыі», 1818, з Ф. Палацкім).

Яго працы — першыя ў сусветнай гістарыяграфіі грунтоўныя даследаванні па славянскім этнагенезе — паўплывалі на развіццё славяназнаўства ў іншых краінах.

Зноскі

1. Ф. Шафарик, Павел-Иосиф // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXIX. — С. 212–215.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q12166139'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24503767'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892989'></a>
2. Pavel Josef Safarik // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
3. Národní autority České republiky Праверана 23 лістапада 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
4. Dr. Constant v. Wurzbach Šafařík, Paul Joseph // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 28. — S. 53.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q89754880'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q665807'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q25856'></a>
5. BillionGraves — 2011.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q37774202'></a>
6. Geni.com — 2006.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2621214'></a>
7. http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/safarik-josef-pavel/ Праверана 30 жніўня 2022.