Павел Рафаілавіч Бермант-Авалаў
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Па́вел Рафаі́лавіч Бе́рмант-Ава́лаў (руск.: Павел Рафаилович Авалов-Бермондт; 4 сакавіка 1877 года, горад Тыфліс, Расійская імперыя — 27 снежня 1974 года, Нью-Ёрк, ЗША) — рускі афіцэр, генерал-маёр (1919), прадстаўнік пранямецкай плыні ў белым руху ў Прыбалтыцы. У літаратуры сустракаюцца розныя варыянты напісання імя па бацьку і прозвішча. Стаўленне да Авалава-Берманту ў савецкай і эмігранцкай гістарыяграфіі ў асноўным адмоўнае. Верагодна з-за таго, што ён паслядоўна шукаў саюза з немцамі, у той час калі большасць кіраўнікоў Белай арміі ставіла на Антанту. Яго абвінавачвалі ў правале паходу Юдзеніча на Петраград, у авантурызме і самазванстве. Паводле іншай кропкі гледжання дзеянні Берманта маглі прывесці да перамогі Белай справы, калі б яго лідары апынуліся больш дальнабачнымі і пагадзіліся з прапановамі Берманта абаперціся ў вайне з бальшавізмам на нямецкія ваенна-палітычныя колы.
Remove ads
Зноскі
- Deutsche Nationalbibliothek Record #123504678 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 29 красавіка 2014.
- Deutsche Nationalbibliothek Record #123504678 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
- Bibliothèque nationale de France Pavel Rafalovič Bermondt-Avalov // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
- Deutsche Nationalbibliothek Record #123504678 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
Remove ads
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads