Палада

Пала́да (стар.-грэч.: Παλλάς) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі — малочная сястра Афіны, дачка Трытона, унучка тытана Акіяна, якая была выпадкова забіта Афінай яшчэ ў дзяцінстве. Паводле адной з легенд, яе імя паслужыла крыніцай эпітэта Афіны Палады.

Палада
Пол	жанчына
Бацька	Трытон
Маці	Tritonis[d]
Браты і сёстры	Triteia[d]

Рымская копія грэчаскай статуі («Палада Джусцініяні»)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Палада (значэнні).

Паводле іншых вытлумачэнняў, эпітэт паходзіць ад выраза палейн то доры («кідаць дзіду») ці ад вострава Палены^[1]; або ад біцця (палейн) сэрца старэйшага Дыяніса, якое яна выкрала^[2].

Часцей выкарыстоўваецца як абазначэнне багіні Афіны^[3]. Гл. Афіна. Гай Палады была ў феакаў^[4].

Выява ў вобразе Палады — выява ва ўзбраенні. Ад імя Палады паходзіць слова «паладый» (драўляная статуэтка багіні, якая валодала цудатворным сілай). Горад, які меў паладый, знаходзіўся пад заступніцтвам багіні. Пра паладый, які захоўваўся ў Троі, хадзіла легенда, паводле якой ён зваліўся з неба. Пасля Траянскай вайны Эней прывёз яго ў Рым, і з тых часоў паладый захоўваўся ў храме Весты.

Імем Палады названы астэроід Палада.

Зноскі

1. Першы Ватыканскі міфаграф II 22, 5
2. Орфіка, фр.35 Керн; Прокл. Гімны VII 11
3. Гамер. Іліяда I 221
4. Гамер. Адысея VI 321