Папская вобласць

Папская вобласць — свецкае зямельнае ўладанне рымскіх пап. Створаная ў 756, калі кароль франкаў Піпін Кароткі падарыў Папе Стэфану II Рымскую вобласць, Пентаполь і землі колішняга візантыйскага Равенскага экзархата. Папская вобласць спыніла існаванне ў 1870, калі італьянскія войскі ўвайшлі ў Рым і абвясцілі яго сталіцай Італіі.

Гістарычная дзяржава
Папская вобласць
Stato della Chiesa
Герб Сцяг (1808—1870)
Гімн: Marcia trionfale[d]
Папская вобласць на карце Італіі
<   > 752 — 1870
Сталіца	Рым
Мова(ы)	латынь, італьянская
Афіцыйная мова	лацінская мова
Рэлігія	каталіцызм
Грашовая адзінка	папскі скуда (да 1866) папская ліра (1866—1870)
Плошча	41 407 км² (1859) 41 740 км² (1859) 44 000 км² (1640)
Насельніцтва	2 300 000 чал. (1800)
Форма кіравання	выбарная манархія і абсалютная тэакратычная манархія[d]
Гісторыя
• 752	Утворана
• 15 лютага 1798	Акупавана Францыяй
• 1860	Рысарджымента
• 20 верасня 1870	Далучана да Італіі
• 1929	Утварэнне Ватыкана
Медыяфайлы на Вікісховішчы