Парламенцкія выбары ў Германіі (1919)

Федэральныя выбары адбыліся ў Германіі 19 студзеня 1919, хаця ваеннаслужачыя дзейнай арміі на ўсходзе прагаласавалі толькі 2 лютага. Выбары былі першымі ў новай Веймарскай рэспубліцы, якая была створана пасля Першай сусветнай вайны і рэвалюцыі 1918—1919 гадоў, і першымі з выбарчым правам жанчын. Папярэднія акругі, якія ў значнай ступені прадстаўлялі сельскія раёны, былі скасаваны, а выбары праходзілі з выкарыстаннем прапарцыянальнага прадстаўніцтва. Таксама быў паніжаны ўзрост для галасавання з 25 да 20^[1] гадоў. Грамадзянам Аўстрыі, якія пражывалі ў Германіі, было дазволена прагаласаваць, а грамадзянам Германіі, якія пражывалі ў Аўстрыі, было дазволена прагаласаваць на выбарах у Канстытуцыйную Асамблею ў лютым 1919 года^[2].

< 1912   1920 >
Парламенцкія выбары ў Германіі (1919)

19 студзеня 1919 (1919-01-19)
Яўка:	83,0% ▼ 1.9%
Глава партыі:	Фрыдрых Эберт Філіп Шэйдэман	Адольф Гробер	Фрыдрых фон Паер
Партыя:	СДПГ	Партыя цэнтра	Нямецкая дэмакратычная партыя
Глава партыі з:	1919	1917	1918
Мінулая колькасць месцаў:	110	91
Месцаў атрымана:	165 (▲55)	91 (▬)	75
Галасоў:	11 509 048 (37,9%)	5 980 216 (19,7%)	5 641 825 (18,6%)
Змена долі галасоў:	▲3,1%	▲3,3%
Глава партыі:	Артур фон Пасадоўскі-Венер	Х’юга Гаазе	Рудольф Гайнцэ
Партыя:	Нямецкая нацыянальная народная партыя	Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя	Нямецкая народная партыя
Глава партыі з:	1919	1917	1919
Месцаў атрымана:	44	22	19
Галасоў:	3 121 479 (10,3%)	2 317 290 (7,6%)	1 345 638 (4,4%)
Вынікі выбараў у Рэйхстаг (1919)

З інаўгурацыйнай сесіі 6 лютага Нацыянальны сход (Nationalversammlung) функцыянаваў як устаноўчы сход і аднапалатны заканадаўчы орган. Партыі «Веймарскай кааліцыі» (СДП, Партыя Цэнтра і ГДП) разам набралі 76,2 % галасоў выбаршчыкаў, а 13 лютага часовы прэзідэнт Фрыдрых Эберт прызначыў Філіпа Шэйдэмана з СДП Міністрам-Прэзідэнтам. Пазней пасаду перайменавалі ў Канцлера, калі ў жніўні 1919 года ўступіла ў сілу Веймарская канстытуцыя. Кабінет Шэйдэмана змяніў рэвалюцыйны Rat der Volksbeauftragten (Савет Народных Дэпутатаў). Яўка выбаршчыкаў склала 83,0 %^[3].

Вынікі

Партыя	Галасоў	%	Месцаў
Выбары 19 студзеня 1919
Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі	11 509 048	37.86	163
Партыя цэнтра	5 980 216	19.67	91
Нямецкая дэмакратычная партыя	5 641 825	18.56	75
Нямецкая нацыянальная народная партыя	3 121 479	10.27	44
Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя	2 317 290	7.62	22
Нямецкая народная партыя	1 345 638	4.43	19
Баварская сялянская ліга	275 125	0.91	4
Нямецка-Гановерская партыя	77 226	0.25	1
Дэмакратыя фермераў і сялян Шлезвіг-Гальштэйна	57 913	0.19	1
Асацыяцыя выбаршчыкаў Браўншвайга	56 858	0.19	1
Мекленбургская Вясковая Ліга	10 891	0.04	0
Нямецкая партыя міру	3 503	0.01	0
Партыя нямецкіх чыноўнікаў, служачых і сярэдняга класа	1 438	0.00	0
Хрысціянская сацыяльная партыя	664	0.00	0
Партыя сярэдняга класа	640	0.00	0
Нямецкая сацыяльная арыстакратыя	279	0.00	0
Дэмакратычная партыя сярэдняга класа	208	0.00	0
Партыя сацыяльных рэформ	45	0.00	0
Несапраўдных галасоў	124 562
Усяго	30 524 848	100	421
Зарэгістравана выбаршчыкаў / яўка	37 362 100	83.02
Выбары 2 лютага 1919 — выбаршчыкі дзейнай арміі на Усходзе
Сацыял-дэмакратычная партыя	7 804	60.04	2
Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя	1 945	14.96	0
Нямецкая дэмакратычная партыя	1 681	12.93	0
Беспартыйныя спісы	1 389	10.69	0
Нямецкая народная партыя	74	0.57	0
Нямецкая нацыянальная народная партыя	62	0.48	0
Партыя цэнтра	43	0.33	0
Несапраўдных галасоў	390
Усяго	13 388	100	2
Крыніца: Nohlen & Stöver, Gonschior.de

Зноскі

1. Nohlen & Stöver, pp. 746-748.
2. Austria votes today. — German Part of Former Dual Monarchy Chooses Its Constituent Assembly. The New York Times, 16 February 1919 (PDF)
3. Nohlen & Stöver, p. 776.