Пероз

Перо́з (перс.: پیروز یکم «Пераможца») — сямнаццаты цар з дынастыі Сасанідаў (459—484), старэйшы сын Ездыгерда II. Узыйшоў на прастол, перамогшы з дапамогай гунаў свайго брата Армізда III.

Пероз
шахіншах імперыі Сасанідаў[d] 459 — 484
Папярэднік	Армізд III
Пераемнік	Балаш
Нараджэнне	V стагоддзе
Смерць	484 Герат
Род	Сасаніды[d]
Бацька	Яздгірд II[d]
Маці	Diang of Persia[d]
Дзеці	Кавад I[d], Замасп[d] і Perozdukht[d]
Веравызнанне	зараастрызм
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Манета, адчаканеная пры Перозе I

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Піруз.

Усё яго кіраванне прайшло ў войнах з дзяржавамі эфталітаў, гунаў і Візантыяй. У 460-х гадах ізноў пачынае палітыку праследавання хрысціянства.

У 482 г. Пероз трапляе ў палон да эфталітаў. Гэта падзея выклікае паўстанне ў Арменіі ў 483—484 гг. пад правадырствам Ваана Маміканяна, якое пазней падтрымалі напаўгрузінскі цар Вахтангам і албанцы. Паводле Нварсакскага дагавора Арменія атрымлівала поўную рэлігійную свабоду. Паўстанне было падушана персамі, але сын Пероза трапляе ў закладнікі да эфталітаў (белых гунаў), а сам Пероз вельмі няўдала дзейнічае ў войнах з гунамі і гіне ў бітве з імі ў 484 г.

Зноскі