Постпазітывізм

Постпазітыві́зм — агульная назва для некалькіх школ філасофіі навукі, аб'яднаных крытычным стаўленнем да эпістэмалагічных вучэнняў, якія былі развіты ў рамках неапазітывізму і абгрунтоўвалі атрыманне аб'ектыўных ведаў з вопыту.

Асноўныя прадстаўнікі: Карл Попер, Томас Кун, Імрэ Лакатас, Пол Феерабенд, Майкл Полані, Стывен Тулмін.

Да постпазітывізму блізкія працы школы неарацыяналізму, асабліва Г. Башляра і М. Фуко.

Гл. таксама

• Пазітывізм

Літаратура

• Имре Лакатос История науки и ее рациональные реконструкции
• Никифоров А. Л. Философия науки: история и методология. М., 1998;
• Структура и развитие науки. М., 1978;
• Современная философия науки: знание, рациональность ценности в трудах мыслителей Запада. Хрестоматия, М., 1996;
• Сокулер З. А. Знание и власть: наука в общесте модерна, СПб, 2001.