Пталамей VII

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Пталамей.

Пталамей VII Неас Філапатар (стар.-грэч.: Πτολεμαῖος Νέος Φιλοπάτωρ, Ptolemaĩos Néos Philopátōr; 162 да н.э. ці не пазней за 4 красавіка 152 да н.э. — не пазней за жнівень 142 да н.э.) — цар егіпецкі (145—144 да н.э.), сын Пталамея VI і Клеапатры II.

Пталамей VII Неас Філапатар
Манета Пталамея VII
цар Эліністычнага Егіпта (Эліністычны перыяд) 181/180 — 146/145 да н.э.
Папярэднік	Пталамей VI
Пераемнік	Пталамей VIII і Клеапатра II
Нараджэнне	162 да н.э. ці не пазней за 4 красавіка 152 да н.э.
Смерць	не пазней за жнівень 142 да н.э.
Род	Дынастыя Пталамеяў
Бацька	Пталамей VI
Маці	Клеапатра II
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Правіў пад апекай сваёй маці і быў забіты, калі яна выйшла замуж за свайго брата Пталамея VIII. У яго час, час аслаблення грэчаскай дынастыі, адбывалася ажыўленне старажытнаегіпецкіх традыцый. Выява маладога цара са знакамі фараона і грэчаскай царскай павязкай, зробленая на залатым пярсцёнку, што захоўваецца ў Парыжы, некаторымі даследнікамі прыпісваецца яго бацьку Пталамею VI.^[1]