Радзівон Канстанцінавіч Шчадрын

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Шчадрын.

Радзівон Канстанцінавіч Шчадрын (16 снежня 1932(1932-12-16)^[1][2][…], Масква, РСФСР, СССР^[1][3] — 29 жніўня 2025(2025-08-29)^[4], Мюнхен, Баварыя, Германія^[4]) — савецкі і расійскі кампазітар, піяніст, музычна-грамадскі дзеяч. Народны артыст СССР (1981). Член-карэспандэнт Баварскай акадэміі прыгожых мастацтваў (1976). Ганаровы член АМ ГДР (1983).

Радзівон Канстанцінавіч Шчадрын
руск.: Родион Константинович Щедрин
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	16 снежня 1932(1932-12-16)[1][2][…]
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР[1][3]
Дата смерці	29 жніўня 2025(2025-08-29)[4] (92 гады)
Месца смерці	Мюнхен, Баварыя, Германія[4]
Краіна	СССР  Літва  Расія  Германія
Жонка	Мая Міхайлаўна Плісецкая
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага (1955) Цэнтральная музычная школа[d] (2025)
Месца працы	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага
Музычная дзейнасць
Педагог	Юрый Аляксандравіч Шапорын і Yakov Flier[d]
Прафесіі	кампазітар, піяніст, музычны педагог, лібрэтыст, выкладчык універсітэта, кінакампазітар
Інструменты	фартэпіяна
Жанры	опера, сімфонія і балет
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз кампазітараў СССР[d] Саюз кінематаграфістаў СССР Акадэмія мастацтваў ГДР[d] Берлінская акадэмія мастацтваў Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы
shchedrin.de (англ.)

Біяграфія

Нарадзіўся 16 снежня 1932 года ў Маскве.

У 1955 годзе скончыў Маскоўскую кансерваторыю па класе кампазіцыі Ю. А. Шапорына і класе фартэпіяна Я. У. Фліера.

Творчасць

Працаваў у розных жанрах. Узбагаціў выразныя магчымасці музыкі, стварыў новы тып вакальна-інструментальных твораў, увёў прыёмы народнай манеры спеваў у акадэмічным жанры.

Дасягненні ў галіне музычнага тэатра звязаны з увасабленнем рускай літаратурнай класікі. Сярод твораў: оперы «Не толькі каханне^[ru]» (пастаўлены ў 1961), «Мёртвыя душы» (пастаўлены ў 1977), балеты «Канёк-гарбунок^[ru]» (пастаўлены ў 1960), «Кармэн-сюіта^[ru]» (пастаўлены ў 1967, паводле оперы «Кармэн» Ж. Бізэ; у Дзяржаўным тэатры оперы і балета Беларусі паст. 1974), «Ганна Карэніна^[ru]» (пастаўлены ў 1972), дзве сімфоніі (1958, 1965), «Камерная сюіта» для камернага аркестра (1961; у тэатры оперы і балета Беларусі пастаўлены аднайменны балет, 1974), канцэрты для аркестра, творы для фартэпіяна, хары, музыка да спектакляў драматычнага тэатра, кінафільмаў, у тым ліку «Нармандыя — Нёман», і іншыя.

Выступаў як музычны крытык.

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія СССР (1972).
• Ленінская прэмія (1984).
• Дзяржаўная прэмія Расіі (1992).